Torenhoog

Na uitgeslapen te hebben zijn we tegen tien uur opgestaan om op zoek te gaan naar een brunch. In deze stad konden we niet om de Petronas Twin Towers heen, dus dat werd ons eerste bezienswaardigheid. Echter lag er eerst nog de uitdaging om aan ringits te komen. De hotelgids had verteld dat dit bij de receptie kon, echter verwezen zij ons naar een bank ergens in de straat. Dit zou op weg zijn naar de metro, dus geen probleem. Ondertussen was het erg druk geworden en bleek het hotel aan een van de grotere verkeersaders van de stad te liggen, zodat we langs alle files en door de uitlaatgassen de straat uit moesten lopen.

In deze zijstraat lag het monorailstation vlak voor een gigantisch winkelcomplex van maar liefst 15 verdiepingen in een wijk dat bekend staat als de shopping area van Kuala Lumpur. Hier kom je niet alleen om te winkelen maar ook om te zien en gezien te worden. De bank waren we echter nog niet tegengekomen en met dollars konden we geen kaartjes kopen, best logisch eigenlijk. Dus op goed geluk het winkelcentrum ingegaan op zoek naar een bank of atm om geld te pinnen. Er waren zeer veel winkels maar een bank konden we niet snel vinden. Gelukkig kwamen we na een tijdje wel een pinautomaat tegen zodat we geld konden pinnen en bij een bakkerij met een zeer ruime keuze aan broodjes iets lekkers konden halen. Daarna konden we de monorailkaartjes halen.

Met de monorail was het maar een paar haltes, vanaf hier kon je de Petronas Twin Towers al zien. Het was echter nog wel een flink stuk lopen, onder andere langs het Pakistaanse consulaat en het Toerisme Centrum. Beide vonden we zelf echter niet zo heel erg bijzonder. Vanaf het grote verkeersplein konden we foto's maken van het hele gebouw en vervolgens bij de fonteinen voor het gebouw. Binnen zijn we op zoek gegaan naar een balie om kaartjes te halen om de brug te bezoeken. We hadden wel gelezen dat dit voor tien uur in de ochtend moest gebeuren, maar je kan het altijd proberen... Helaas zat het er toch niet in, tenzij we hier morgenochtend vroeg weer zouden zijn. In plaats daarvan hebben we wat rondgelopen door het winkelcentrum en bij de Starbucks buiten ijskoffie gedronken. Omdat het regende gingen we op zoek naar het aqaurium. Het was even zoeken, maar na een lange gang en een grote parkeergarage kwamen we bij de ingang van het aqaurium. Het was vooral heel erg leuk om met het nieuwe fototoestel close-ups te maken van de verschillende vissen. Op de bovenste verdieping waren vooral veel reptielen, en vervolgens beneden diverse thema-aqauria. Bijzonder was het hoge ronde aqaurium met piranha's en de 80 meter lange onderwatertunnel. Hier waren veel haaien en schildpadden en andere vissen. Aan het einde van de tunnel was er een klein theater met duikers die net op dat moment de vissen gingen voeren. Ook hadden ze nog aqaria met een nautilus, kwallen en diverse soorten koraal. Na nog een rondje door het park en het zoeken naar de metro-halte gingen we verder.

Eerst moesten we langs een aantal roltrappen naar buiten en was het even orienteren. Over de weg en langs de andere kant van de weg was er een overbrugging naar een andere openbaar vervoer halte waarvan we nog een keer de hoek om moesten slaan. Aangezien de Kuala Lumpur Menara boven op een berg was gebouwd moesten we hier helemaal omheen lopen. Wel liepen we een stuk langs het enige overgebleven stukje tropisch regenwoud in het centrum van deze miljoenenstad. Ondertussen was het heel hard gaan regenen, zodat we wel moesten schuilen tot het minder werd. Toen het zachter ging regenen liepen we verder, zodat we toch wel behoorlijk nat waren toen we aankwamen. Gelukkig was het ondertussen wel gestopt met regenen en konden we het laatste stuk met de shuttleservice naar boven.