Na inspanning komt ontspanning

Om zes uur ging de wekker al zodat we nog even konden ontbijten voor we begonnen aan een lange reisdag. Het was een lange rit met enkele stops. Tijdens de reis kregen we nog wel een beter beeld van de samenleving. Zo kwamen we vlak voor de koffiepauze in een file te staan. Na een omweg bleek deze te zijn ontstaan door een vrachtwagen die te zwaar beladen was maar na een boete die in de zak van de politie werd gestoken werd er een oogje dichtgeknepen, maar kwam hij nu de heuvel niet op en blokkeerde daarmee de doorgaande weg voor met name het vrachtverkeer tussen Yogyakarta en de havenstad Surabaya. Aan de andere kant van deze stad was een bakery waar de koffie en thee al klaar stonden en we iets lekkers mochten uitzoeken. Natuurlijk kon ik de chocoladetaartjes niet laten staan... Nadat Ruben ook even zijn rookpauze had gehad mochten we weer de airco in.

Nu volgde een lang stuk van bijna twee uur waar we voornamelijk de dubbele fotos hebben verwijderd en ik een begin heb gemaakt aan een nieuwe blog van gister aangezien deze gisteren was verdwenen bij opslaan. Gelukkig voor Ruben kwamen we langs een primary school die om half twaalf al uit was en de kinderen voor de poort aan het kletsen waren. Bijzonder hieraan is dat deze kinderen tot hun 16e zes dagen per week naar school gaan waarvan een dag scouting. Dit is in ieder geval voor het openbaar onderwijs een verplicht onderdeel van het curriculum. De lunch was in een orientaals restaurant. We kwamen hier als een van de eersten aan zodat we nog alle keus hadden voor een tafeltje in deze grote hal met een steenmuur en slootje met vissen. Het was weer erg lekker eten en weer zoveel keus als de rijsttafels op Sumatra.

Nadat we weer opgeladen waren mochten we terug in de auto met airco voor het volgende stuk tot in de bergen. Onderweg maakten we nog een korte stop bij een houtplantage waar ze van de wortels mooie kunstwerken maken. Het was hier zo warm dat we het niet lang vol hielden buiten de auto, zelfs niet in de schaduw. Het gebied hier had al heel lang geen regen gezien en was flink verdord, de riviertjes waren ook zo goed als opgedroogd. Het viel op dat veel huizen in deze omgeving een poort hadden met de datum 17 8 1945 er op geverfd. De dag dat Indonesie onafhankelijk werd, in deze omgeving zou er dan ook veel gevochten zijn met de Japanners en de eerste president gewoond hebben. We verlieten hier ook de hoofdweg van west naar oost en reden de bergen in. Hier werd de temperatuur gelijk aangenamer en kwamen we terecht in een groene omgeving. Na de eerste bergpas kwamen we bij een stuwmeer waar we vanuit een cafeetje uitzicht hadden op de restanten. Dit meer werd ook gebruikt voor elektriciteit, ook al hebben we de dam niet gezien. Na de koffiepauze waar we veel verschillende soorten kroepoek aangeboden kregen reden we het laatste stuk naar de andere kant van de heuvelrug waar aan het einde van een zeer steile weg het plaatsje Batu lag. Net zoals in de omgeving van Bandung trokken mensen hier niet naar de zonnige badplaatsen maar juist de koelte van de bergen in. Ook hier waren veel van oorsprong nederlandse gebouwen omgevormd tot hotels en aangevuld met resorts. In een daarvan aan de voet van een gigantische berg sliepen wij. Tijdens de ontvangst met appelsap waar de omgeving bekend om staat werden de koffers naar de kamer gebracht zodat het voor ons even zoeken was naar onze kamer. Dit bleek echter niet zomaar een kamer te zijn maar de honeymoonsuite met uitzicht over de bergen die nog rood kleurden van de zonsondergang en het zwembad. Helaas ook dichtbij een moskee die de halve avond luid aanwezig was. We kunnen gelukkig morgen ook nog de hele dag genieten van deze luxe aangezien we een vrije dag hebben. Het levert ook zo zijn 'problemen' op, aangezien er nu meerdere kamers zijn en we het licht in de living niet aankregen, gelukkig kwam er al snel iemand om ons te helpen. De suite is groter dan ons huis en we besloten extra gebruik te maken van de luxe door roomservice in de living te bestellen terwijl Ruben onderuit gezakt een film kon kijken. Zelf ben ik hierna gaan slapen aangezien ik erg moe was.