Gili Air

De dag begon vandaag ook weer om acht uur en om negen uur werden we opgehaald om richting het haventje in het noorden te rijden. Hier lag een motorboot in kanovorm met balasten te wachten om ons naar Gili (eiland) Air (water) te brengen. Dit is de kleinste van de drie Gili's in het noordoosten van Lombok. We hadden een korte broek en slippers aan moeten trekken zodat we door het water aan boord konden stappen. Het was een half uurtje varen zodat we tegen tien uur op dit tropisch eiland aankwamen. Auto's vind je hier niet en in 90 minuten kan je een rondje lopen. In het haventje gingen we van boord en was het nog geen vijf minuten lopen naar het witte strand met aqaublauw water.

Bij een beachclub waar we ook zouden lunchen zochten we een plekje nadat we een camera hadden gekocht om de flora en fauna onder water vast te leggen. De gids had voor ons ook snorkelspullen geregeld die we gelijk gingen uitproberen. Helaas zat het water vol met kleine kwallen die lelijk prikten zodat ik niet lang durfde te genieten van de vissen. Het koraal dat hier zo mooi zou zijn was niet zo heel bijzonder. we hebben ook nog even van de zon genoten tot we dit al snel zat waren omdat het te heet was. Ook de schaduw bracht weinig verkoeling, maar konden we wel genieten van een lekker bord eten een cocktailtje en vers gesneden fruit. We waren van plan om na het eten een rondje te lopen of varen voor we terug zouden gaan. De gids zou dit voor ons regelen zodat we om een uur naar de haven terugliepen om overgezet te worden naar Gili Meno waar schildpadden zouden zijn, aangezien we hadden gehoord dat op de andere zwemplek nog meer en grotere kwallen zaten. Hier was het ondertussen flink gaan waaien en hebben we een gewacht en is Ruben schelpen gaan zoeken. Na een half uur en nog geen boot te zien zijn we een stukje de andere kant op gaan wandelen. Hier lagen wat meer boten maar ook zeewier zodat we bij een andere beachclub zijn gaan wachten tot het drie uur was en we met de boot terug zouden gaan naar het vaste land. Er was nog steeds geen boot te verkennen dus zijn we naar een winkeltje gelopen voor wat eten, zodat we niet hoefden te wachten bij een strandclub. Hier hebben we wel bij een derde gelegenheid wat gehaald tot de boot een uur te laat eindelijk was gearriveerd. Gelukkig kon het omgegoten worden zodat we het mee kon aan boord.

Door de storm waren ze zo verlaat en voor de zekerheid kregen we een zwemvest om. De tas konden we gelukkig ergens voorin leggen waar het beschermd werd tegen de vele golven die de boot overspoelden. Zef zaten we achterin zodat de boot beter in balans was. In het begin kregen we heel veel golven in ons gezicht, later werd dit gelukkig minder terwijl de golven niet in hoogte afnamen. De zeer avontuurlijke terugweg duurde twee keer zo lang als de heenweg. Aan land was de chauffeur die ons terug bracht naar het hotel al aan het wachten.

In het hotel konden we het zout en zand van ons lichaam afspoelen. De zonsondergang hadden we hierdoor net gemist. Met de taxi gingen we vervolgens naar het centrum van Senggigi wat drie baaitjes verderop lag. We werden afgezet bij een restaurant wat erg goed zou zijn en kregen de belofte voor een welkomstcocktail en naar huis gebracht worden. We wouden eerst nog even een goede aftersun vinden met aloe vera aangezien we allebei goed verbrand zijn in die korte tijd. Ook waren we nog op zoek naar een magneetje van Lombok. Bij de souvenirshop vonden we deze en was er nog een massage en beautysalon waar ik de veel aangeprezen javaanse hairspa kon proberen. Gedurende een uur is mijn haar gepamperd en heb ik een hoofd, schouder, arm en handmassage ontvangen terwijl Ruben een rondje aan het lopen was en vervolgens een biertje ging drinken bij het happy cafe. Daarna zijn we terug gelopen naar het cafe dat ons was geadviseerd en wel redelijk was. Helaas zat er in de spaghetti arrabiata slechts een stukje peper en was er verder paprika gebruikt.

Met een taxi werden we naar het hotel gebracht aangezien de moeder van de vaste chauffeur net was overleden. In het hotel hebben we alles ingepakt en even gekeken welke kleding en boeken niet meer terug naar Nederland hoeven om gewicht te besparen. Uiteindelijk konden we tegen half twaalf gaan slapen.