Koninklijk baden

Vanochtend zouden we tussen acht uur en half negen opgehaald worden. Om acht uur stonden we dus al klaar en een paar minuten later kwam de auto voor vandaag al aan rijden. We hadden vandaag een chauffeur/gids en een stagiaire mee voor onze tocht naar het oosten van Bali.

De eerste extra stop op ons verzoek was in .... Hier wordt de traditionele Balinese Barong en krisdans opgevoerd. We waren hier de eerste dus ruim op tijd, zodat we eerst rustig even wat konden drinken en kaartjes kopen. Bij het naar binnen gaan kreeg ik een Franipanibloem voor in mijn haar, de uitleg bij de dans en mochten we op de foto met een danseres in vol kostuum. Het was even wachten tot de show begon, maar konden er al wel foto's gemaakt worden van het gamelanorkest. De priesteres bracht een offer voor de show begon en de beelden van goed en kwaad kregen ook nog een bloem.

De show begon met een dans van de Barong (leeuw) die het symbool is van het goede. Vervolgens werd er in de dans het verhaal uitgebeeld van een koning die de opdracht krijgt van een heks om zijn dochter te offeren. De prinses wordt beschermd door de god Shiwa die medelijden heeft en ontvangt ontsterfelijkheid. Dan wordt ze vastgebonden aan een boom tot het kwaad haar komt opeten, dit lukt niet waardoor er een gevecht ontstaat en de heks transformeert in een kraai en later Rangda (kwaad), terwijl de prinses de Barong wordt. Niemand wint dus pleegt het goed zelfmoord zodat er een aantal dansers opkomen om met het kwaad te strijden met een kris en vervolgens ook massaal zelfmoord plegen. Deze strijd tussen goed en kwaad is heel belangrijk voor de Balinese hindoes die geloven dat het een niet zonder het ander kan, de Barong en Randa kom je dan ook heel veel tegen.

Na deze superdans begonnen we met het normale programma, terwijl het ondertussen al middag was geworden.

We maakten een tweetal stops bij rijstvelden, waarvan het bij de eerste regende. Gelukkig was hierin voorzien en waren er twee kleurige paraplus meegenomen zodat we toch even naar buiten konden. De tweede was bij een beginstop van het raften, maar helaas lag de rivier zelf teveel verscholen. Er was ook nog een derde fotostop bij een restaurant dat uitzicht heeft over de Padanggai baai met de haven naar Lombok.

Tussendoor werd er ook nog een tweetal stops gemaakt om ons twee typische Balinese gerechten te laten proberen, namelijk varkens en vissate die langs de weg werden gekocht bij een klein groepje vrouwen. De sate lag in een grote bak en was al afgekoeld maar was heel erg gekruid en ook zeer smaakvol. Het tweede was een soort van restaurantje waar de lokale bevolking ook komt waar er babi guleng werd geregeld. Dit geroosterd varken is zeer traditioneel maar moet je meestal vooraf reserveren. Dit lag echter al in kleine stukjes te wachten (vraag is hoelang) en was ook populair bij de vliegen. Toch lieten we ons niet kennen en hebben een paar hapjes van dit gerecht dat wordt geserveerd met rijst geprobeerd in combinatie met de cola om het een beetje te neutraliseren. Onze favoriet was het echter niet. Na dit avontuur stopten we bij de tweede hoofdactiviteit van vandaag, namelijk het waterpaleis. Of eigenlijk de baden die hiervan over zijn. In een mooi aangelegd park midden in de heuvels lagen een aantal baden en fonteinen. De meeste baden werden nu bewoond door grote vissen, maar in de voormalige koningsbad kon je nog wel in. We hadden zwemkleding bij ons maar zagen het toch niet zo zitten, met name vanwege het weer. We hebben uiteindelijk nog wel even pootje gebaad in het irrigatiesysteem waar ik bijna wegzakte tussen de steentjes voor waterzuivering. Bij de tempel was er op dat moment ook een ceremonie gaande waarbij er door mannen in het tweede plein muziek werd gespeeld en er op het derde plein een vijftal vrouwen klaar stonden met een grote mand op hun hoofd om te offeren en de overige mensen rondom zaten. Dit was ook de bestemming dat het verste weg lag zodat we via een andere route langs de kust (na eerst nog een fotostop bij rijstvelden) weer terug reden.

De eerste stop hier was bij het dorpje Candi Dasa waarvan echter niet veel strand over was, wel was hier een mooi uitzicht op het eiland Nusa Penida en hadden ze een emeraldgroene visvijver. Rondom deze vijver was echter wel een moderne badplaatscultuur ontstaan met diverse horeca-gelegenheden. Heel bijzonder was dat op het strand het koraal voor het oprapen lag. De volgende stop was een bezoekje aan het dorpje Tenganan dat ook wel ancient village wordt genoemd. Behalve de behuizing en wellicht een aantal gebruiken was er echter weinig overgebleven. Overal werden er handgeschilderde eieren, geweven doeken en kalenders verkocht. Een van de gebruiken is dat er niet getrouwd mag worden met iemand buiten het dorp en de huwelijkspartners en keer per jaar gekozen worden als de vrouwen de tempel in gaan en de mannen van buiten een bloem gooien en de persoon die hem vangt de partner wordt. Ook worden hier nog hanengevechten georganiseerd, er waren dan ook veel rotan kooien met hanen. Tot slot maakten we een stop bij het zwarte lavastrand tegenover de vleermuizentempel. Nadat we een traditionele saree hadden gekregen mochten we naar binnen. Ook hier was op dat moment een ceremonie bezig. Achter de offertafels was de grot met vleermuizen waarna dit was vernoemd.

In plaats van terug naar het hotel werden we naar het dorpje Kendongan gebracht aan de andere kant van het vliegveld waar het wel toegestaan was om op het strand te eten. Met als gevolg dat er 24 visrestaurants naast elkaar gebouwd waren, met ongeveer dezelfde kaart en live amusement in de vorm van een balinese dans. Het restaurant waar we gebracht werden had echter alleen vis op de kaart ook al was er iets anders beloofd door de chauffeur. Helaas kwamen we hier pas achter toen we aan een tafel in het zand zaten en de menukaart kregen. Gelukkig was het een paar restaurants verder wel mogelijk iets anders te krijgen. Dus konden we heerlijk genieten van het geluid van de golven vlak voor ons, het warme zand aan de voeten, de livemuziek van een trekkende band en het heerlijke eten. Na afloop bracht de chauffeur ons weer terug, al kwamen we voor hem zeer ongelegen aangezien hij net de danseres van dat restaurants aan het versieren was. Hier hebben we nog even gebadderd voor we gingen slapen.