Opatija

Dag 3.
Kerk en Opatija.

Vanochtend was er geen groepsprogramma dus hadden we afgesproken rond acht uur op te staan zodat we om rond half negen te ontbijten. Dit was in dezelfde zaal als gisteravond met een redelijke keus. Buiten was het erg grijs en bewolkt in tegenstelling tot gisteren, gelukkig was de temperatuur wel aangenaam. Om negen uur liepen we terug naar de kamer om de spullen te pakken zodat we rustig de tijd hadden om naar de kerk te gaan. Het was nog geen kwartiertje lopen over de boulevard waar we fotos hebben gemaakt van de mistige baai, diverse beton- en kiezelstrandjes, haventje en standbeeld van een man met visnetten. Bij de kerk waren we veels te vroeg dus zijn we even op een bankje gaan zitten met uitzicht op het water. Hier kwamen we veel nederlanders tegen die gingen wandelen. Er stond hier een bord dat onder de kerk resten zijn gevonden op de plek waar een 5e eeuwse villa met huiskapel had gestaan.

Nadat we hadden gezien wat er aan de andere kant van de landtong te zien was (hetzelfde) liepen we om kwart over tien naar de kerk en bleken we niet de enige nederlanders te zijn met dit idee. Het was een zeer kleine parochiekerk waar toch ongeveer 100 mensen, 15 koorleden en 4 misdienaars waren voor de ochtenddienst. Van de viering was niet veel te verstaan, maar gelukkig werd dezelfde volgorde aangehouden als in de Maria van Jesse kerk. Opvallend was dat ze een hossanna in het kroatisch zongen met latijnse woorden. Na de dienst liepen we snel terug naar het hotel, wel zochten we naar iets om lunch mee te kunnen nemen. De enige bakker en supermarkt waren echter dicht vanwege de zondagsrust en voor een pizza of hamburger was het nog vrij vroeg. In het hotel hebben we ons omgekleed, ondanks de bewolking was het toch lekker warm en hebben we even bij de bus gewacht waar Sophie nog een salamander ontdekte. Die zag het echter niet zitten om op de foto gezet te worden.

Om half een vertrokken we via dezelfde route als gister langs het vliegveld Rijeka, Omisalj, de brug naar het vasteland en de baai richting Rijeka. Opvallend is dat alles richting het noorden kaal en grijs is in verband met de gevreesde bora (wind) en hier dus niets kan groeien. Nadat we waren afgedaald tot zeeniveau waren we al snel in het plaatsje Opatija. Het plaatsje is dan ook vernoemd naar de benedictijnse abdij die hier in de 14e eeuw was gebouwd. Later werd het in de 18e eeuw vanwege het gunstige klimaat en ligging al snel een badplaats. Het eerste wat we zagen waren dan ook enorme villas, met Habsburgse invloeden die nu dienst deden als hotels.

Midden in het centrum werd de bus geparkeerd waarna we tot vier uur vrij waren. Later hoorden we dat dit 28 euro per keer kostte. De parkeerplaats was vlakbij de 12km lange Lungomare (boulevard), langs de zee. Als eerste liepen we hier heen voor ons orientatiepunt, het was een brede boulevard met cipressen en bananenbomen. Ze hadden hier ook een eigen Walk of Fame. Vanaf de boulevard zagen we het bekende beeld `Groet aan de zee` op de plek waar lang geleden een gravin was verdronken. Toen was het even zoeken naar een plattegrond omdat deze in de reisgids ontbrak. Gelukkig lag alles wat we wouden zien dicht bij elkaar. Als eerste kwamen we bij de Jacobskerk, deze was gebouwd op de plek van de vroegere abdij en lag dus in het oute deel van de stad. Dit was een mooie eenvoudige kerk. Buiten stond een gouden glimmende Mariabeeld. Waarachter de Villa Angiolina stond, dit was het eerste hotel en was gebouwd door een edelman uit Rijeka die hier planten vanover de hele wereld verzamelde. Dit was goed te ruiken, helaas was er echter nog weinig echt in bloei.

Nadat we langs nog een paar hotels waren gelopen, waaronder de villa van keizer Franz Joseph (ook de adel was hier veel te vinden), was het toch echt tijd om te lunchen. We kozen voor een restaurant waar ze heerlijke italiaanse gerechten hadden. We zaten aan de rand van het terras en konden dus goed zien en bekeken woen. Nadat we rustig hadden gegeten gingen we nog een stukje lopen naar een soort markt op zoek naar souvenirs en vervolgens naar de grote kerk die boven het plaatsje uitstak. De weg was niet makkelijk te vinden maar uiteindelijk vonden we een trap die ons tot voor de kerk bracht naar nog twee andere trappen zoals in Parijs. De kerk Marijina Navjestenja was van binnen vrij eenvoudig met een houten koepel, witte baldakijn en hele mooi glas-in-loodkruisweg. We hadden nog een kwartier dus konden we rustig afdalen naar de bus waar een paar reisgenoten wouden weten hoe de kerk was omdat zij de weg niet hadden gevonden.

We waren als eerste terug in de bus en nadat we compleet waren vertrokken we richting Rijeka. In plaats van bovenlangs reden we door de stad met zijn enorme havens en scheepswerven, langs het stadion waar het vrij druk was en vervolgens door het centrum zodat we alvast een voorproefje kregen voor de vrije dag. Vervolgens reden we langs de raffinaderijen, vanaf hier kwamen we bij het stuk wat we gister en vanochtend ook al hadden gereden, langs het stadje Bakar met de geweldige ligging aan de punt van een bai, omringd met rotsen en in het centrum bovenop de berg een abdijkerk en een driehoekig Frankopankasteel, vroeger lag hier het Romeinse plaatsje Volcera. Even later reden we door Kraljevica waar maar liefst twee Frankopankastelen staan waarvan een vierkante met op de hoeken ronde torens die goed zichtbaar zijn.

Om kwart over vijf kwamen we aan bij het hotel zodat we bijna twee uur vrij waren. We wisten niet zo goed wat we met zoveel vrije tijd moesten dus is Sophie in bad gaan liggen en ik op bed muziek luisteren en wat lezen. Om de een of andere reden lees ik op vakantie veel meer dan thuis... Tegen zeven uur begon ik toch wel trek te krijgen dus gingen we ons klaarmaken voor het eten en daarna even naar de boulevard voor een ijsje / drankje. Bij het buffet hadden ze dit keer hele andere gerechten en werd ons het systeem wat duidelijker, je kan namelijk kiezen uit een soep, verse salade (paar ingredienten), drie salades, een paar warme en/of koude voorgerechten en vervolgens rund- of varkensvlees, aardappelen (of patat), verse groenten en een pasta en als toetje hadden ze dit keer niet alleen minigebakjes maar ook ijs. Dit waren echter minibolletjes met chemische smaak dus een goede reden om een echt ijsje te halen.

Hiervoor liepen we naar de boulevard waar twee tenten naast elkaar zaten. Je betaalde slechts 10 kuna (=1,30 euro) voor twee enorme bolletjes met zeer bijzondere smaken. Om hier goed van te genieten gingen we lekker op een terrasje aan het water zitten. Vanaf hier kon je goed de lichtjes van Rijeka zien en de minivisjes in het water. Het ijshoorntje leken ze echter niet te waarderen, maar een keertje overdag proberen met brood. Omdat het begon te druppelen liepen we terug naar het hotel voor we nat zouden worden. In het hotel zagen we de chauffeur zitten in de lobby dus gingen we hem `even` vragen naar het precieze programma van morgen, dit werd uiteindelijk ruim een uur. Daarna ging ik nog even badderen en Sophie kaarten schrijven. Zodat we tegen half twaalf gingen slapen.