Novi Vinodolski & Crikvenica

Dag 8.
Crikvenica & Novi Vinodolski

Op deze laatste dag mochten we gelukkig weer uitslapen aangezien er niet zo heel veel op het programma stond. Bij het ontbijt hadden ze dit keer als afwisseling ook wentelteefjes. Tegen half tien waren we de laatsten die in de bus stapten en was de achterbank nog vrij.

Het eerste deel van de route was weer tot de brug, maar in plaats van naar Rijeka gingen we naar het zuiden richting Dubrovnik (580 km). Deze weg was vroeger met name in het zomerseizoen erg druk waardoor er veel ongelukken gebeurde en dus de naam Dodemansweg kreeg. Tegenwoordig gaat veel verkeer via de snelweg meer landinwaarts. Dit werd al duidelijk voordat we deze weg betraden toen we in een ferrari die over de kop was gegaan en compleet total loss was. Op de plek waar het was gebeurt lag het glas en olie nog op de weg. Opvallend was ook dat overal langs de weg aanplakbiljetten verschenen voor de gemeentelijke verkiezingen waarbij je voor het eerst op personen kon stemmen in plaats van partijen. Halverwege had je ook een volledig uitzicht op de brug en viel pas op hoe bol die stond. In de dorpjes zag je ook een paar keer een varken aan het spit, wat hier vaak gebeurd in de zomer en vandaag een nationale feestdag was dus iedereen vrij was.

Tegen kwart over tien werd de bus geparkeerd in Novi Vinodolski waar we tot twaalf uur kregen. Het was erg mooi weer en de zon scheen volop, dit komt onder andere door de beschutte plek tegen het Velebitgebergte.
Nadat iedereen was uitgestapt liep de hele groep naar het centrum dat dit keer niet aan de boulevard lag maar halverwege de berg. Wij liepen echter voorop in ons eigen tempo. In het centrum lag een groot ein bij wat in de 13e eeuw het Frankopankasteel was geweest. Hier was alleen nog een toren van gerestaureerd en de rest was museum welke echter was gesloten. In een deel van een muur zag je nog de oude poort. Over dit kasteel gaat het verhaal dat in 1499 de Kroaten van de Turken hadden verloren en de bisschop iedereen in veiligheid wou brengen de hoefijzers verkeerd om aanbracht om zo verwarring te zaaien. Als dank hiervoor werd de Jacobus en Filipuskerk herbouwd die nadat de bisschop hier begraven was de titel kathedraal kreeg. Op dit plein stond ook een fontein uit 1988, ter herinnering aan het 700-jarig bestaan van de Vinodolcodex (de eerste wettelijke tekst van Kroatie, tegenwoordig net zoals veel andere belangrijke voorwerpen in Zagreb). Dus liepen we door een wirwar van steegjes van wat vroeger het kasteel was naar de kathedraal uit de 14e eeuw. Hier was echter een belangrijke viering gaande, naar wat later een enorme vormselviering bleek te zijn. Tegenover de kerk was het bisschoppelijk paleis van deze en latere bisschop tot 1779 en aan de zijkant van het pleintje een toren uit 1912. Deze was gebouwd op de plek waar in 1496 in een dag een kerk gebouwd was. Dus liepen we terug naar het grote plein om daar heerlijk te genieten van een ijsje in de zon. Vlak voordat we vertrokken zijn we toch nog even teruggelopen wat zeker de moeite waard was met onder andere een gotisch Maria altaarstuk uit de 15e eeuw. Toen was het vlug afdalen naar de bus waar we nog langs de kerk van de gotische Heilige Drieenheid uit de 15e eeuw, helaas was de kerk gesloten zodat we niet het altaar uit de 17e eeuw konden zien.

Een kwartiertje later tegen kwart over twaalf kwamen we in de stad Crikvenica die iets groter was dan de vorige stad. Deze stad is genoemd naar de kerk (crkva). Hier was ook een Frankopankasteel uit 1412, later werd dit weggegeven aan de Paulijnse orde die hier een klooster van maakte en de kerk bouwden. Aan het begin van de 19e eeuw werd deze orde opgeheven en werd het Hotel Kastel (een exclusief kuuroord) met nog een paar herinneringen aan vroeger. Er waren ook een paar Oostenrijkse gevels als poging hier een tegenhaer van Opatija van te maken, deze waren echter minder goed onderhouden. We liepen een stukje over de Lungomare tot het ons te warm was dus gingen we op zoek naar iets dat open was, sinds twee maanden is er namelijk en wet dat winkels op zondag en feestdagen niet open mogen. Verder merkten we niet veel van deze dag waarop veel mensen hun (zomer)huis leken op te kuisen. Na het eten zijn we de trappen opgelopen naar de kerk die we eerder hadden gezien. Deze Antoniuskerk lag naast een Franciscanenklooster. Verderop was een bordje met de afbeelding van een ruine, maar we vonden niets en hadden vooraf ook niets gezien. Dus liepen we via de trappen terug naar de haven, klein strandje en bus.

Om drie uur zat iedereen weer netj in de bus en een half uur later waren we terug in het hotel. Ik twijfelde nog tussen het huren van een fiets om naar het romeinse Fulfinum te fietsen of gewoon lekker lui met een boek op het strand te gaan liggen. Aangezien dat laatste toch aantrekkelijker leek ging ik richting de camping tegenover het hotel met vooral veel inwoners van Zagreb en Rijeka, Slovenen en een paar Duitsers. Hier vond ik een strandje waar ik helemaal alleen was op wat mieren en een bootje dat dobberde na. Hier heb ik op een klein regenbuitje na heerlijk van de zon kunnen genieten. Toen er echter een salamander in de buurt kwam ben ik toch maar op pad gegaan waar ik na een tweede langere regenbui en in de verte onweer hoorde toch maar teruggelopen, hier kwam ik Sophie tegen die net een ijsje wou gaan halen. In plaats daarvan zijn we op het balkon gaan zitten om naar de bliksem te kijken en de hagelstenen. Na een half uurtje was de bui echter weer zo goed als over maar was het flink afgekoeld dus zijn we binnen gaan lezen en tv kijken.

Rond zeven uur gingen we eten, het viel op dat nu de groep duitsers weg was er heel veel stelletjes waren en ook veel jonge kinderen. Het eten was weer veel van hetzelfde. Na het eten gingen we geld wisselen, althans een poging tot aangezien je niet kon terugwisselen en de bank was gesloten. Vanavond stond er in plaats van dansen een concert op het proamma dus zijn we hier even wezen kijken naar drie mannen op een gitaar en twee op een ukele. Daarna nog even op internet, aangezien dit gratis was sinds het was gerepareerd. Tot slot nog even voor de laatste keer in bad gegaan en wat gelezen.