reisdag

Dag 3.

Ook vanochtend ging om half zeven de wekker, van wat een rustige reisdag zou worden. Gelukkig had ik gistermiddag alles al klaargelegd zodat ik nog even kon blijven liggen om vervolgens in een kwartier te douchen, aankleden en inpakken zodat we om vijf over zeven aan het ontbijt zaten en het rustig aan konden doen. Laura had ook nog het internet gevonden dus was er tijd even de mail te lezen. Om acht uur stonden we klaar om met de taxi naar de busterminal gebracht te worden waar water en koek werd ingeslagen voor de negen uur!!! durende rit naar Palenque.

Precies om half negen vertrokken we zodat ik tijd had de blog verder bij te werken en daarna even bij te slapen. Het eerste deel van de rit was naar Campeche waar we 10 minuten pauze kregen om even de benen te strekken. Het landschap was hier over het algemeen hetzelfde als wat we eerder hadden gezien; voornamelijk half hoge bomen. Vanaf Campeche werd het echter een stuk 'Amerikaanser' of in ieder geval wat ik me daarbij voorstel met wat meer industrie, lange rechte wegen en soort van steppebegroeiing. Hier is Josefien P. naast me gaan zitten (ik zat de hele tijd alleen en zij zat naast een Mexicaanse vrouw die lag te slapen). Het volgende stuk reden we op een gegeven moment ook vrij dichtbij (10 meter) parallel aan de Golf van Mexico. Het water is hier echt zo turkooiskleurig als je wel eens op foto's ziet en je had hier heel veel pelikanen. Ook in het dorpje waar we doorheen reden en heel veel bootjes aan aanlegsteigers lagen. We hadden echt geluk dat we rechts in de bus zaten en waren allebei met ons fototoestel aan het raam geplakt. Helaas gingen we na het dorpje weer landinwaarts waar we de eerste heuvels zagen, maisvelden en soort van junglestruiken met lianen en parasietbegroeiing.

Tegen een uur was de volgende stop in een klein stadje waar we eerst bij de busterminal stopten en vervolgens nog geen km verderop bij een restaurant waar we 20 minuten de tijd kregen om te lunchen. Het eten was al klaar maar zag er niet echt uitnodigend uit op de spaghetti na zodat bijna de hele groep daarvoor ging. Dit was toch zeer smakelijk. Gelukkig was er nog de tijd om even buiten in het zonnetje op te warmen voor we begonnen aan de laatste en langste etappe van 200 km met gemiddeld 60 km per uur door voornamelijk landbouwgebied met heel veel koeien en paarden. Onderweg reden we een stuk parallel aan een rivier waar we nog een laatste 5 minuten stop maakten waar we met zijn drien naar buiten renden om foto's te maken van de rivier en reptielen die daar in de zon lagen. Vanaf hier was het nog ongeveer een uurtje zodat we tegen vijf uur aankwamen bij het busstation.

Vanaf hier was het een vijf minuten lopen, omdat het echter wel een stukje bergopwaarts was werden er twee taxi's geregeld voor de bagage waarvan Laura bij een meereed zodat ze haar spaans kon oefenen. Het hotel lag in de wijk Canada wat eigenlijk een apparte hotelwijk was met veel restaurantjes met happy hours en live muziek en tropische bloemen. Na de kamerindeling (de komende twee nachten zou ik een kamer delen met Nanda; een van de twee zusjes) hebben we hier de bagage gedropt en ben ik even rustig gaan liggen voor zover dat ging met het geluid van buiten. Om half zeven was Nanda terug van geld pinnen en hebben we nog even gekletst tot het half acht was en we beneden hadden afgesproken om gezamenlijk te gaan eten bij het tegenoverliggende restaurant. Ook hier hadden ze weer typische maya en streek gerechten die erg goed bevielen. Omdat niemand het gister op had gekregen begonnen we direct met het hoofdgerecht. Ze hadden helaas geen toetjes maar we kregen wel een gratis margarita, en dat terwijl ik had voorgenomen geen alcohol te drinken vanavond omdat ik zo moe was. Na het heerlijke eten ben ik terug gelopen om even rustig mijn haren te wassen en alles voor de volgende dag klaar te leggen. Morgen wordt het weer een volle lange dag met veel afwisseling.