Wereldwonderen

Dag 2.

Vanochtend zou om half zeven de wekker gaan. Vijf minuten voor de wekker ging waren we echter allebei al klaar wakker en stonden we naast ons bed. Vanuit het raam zagen we een stralend blauwe lucht met helderwitte schaapjeswolken. Op dat moment, nadenkend over wat ik zou aantrekken, realiseerde ik pas echt dat ik in Mexico was! Na het douchen, aankleden en het puzzelen met wat in handbagage en wat reisbagage liepen we naar de lobby waar we konden ontbijten. Laura zat al lekker an het ontbijt en had kennis gemaakt met andere reisgenoten. We mochten zelf ons ontbijt opscheppen en konden kiezen uit vele lekkere gerechten zoals minipannekoekjes, tortillas met kaas, drie soorten scrambled eggs, gevulde bananenbladeren en nog veel meer. Er was ons geadviseerd stevig te ontbijten omdat de keus in Chitzen Itza beperkt zou zijn, maar dat was geen enkel probleem.

We hadden nog tijd zat dus hebben we nog even een rondje gelopen in de stad die in 1524 erd gebouwd op de ruines van de Mayastad Zaci en heb ik de kathedraal bezocht. Ze hadden hier erg mooie Mariabeelden die ik nog nooit had gezien, en dat terwijl de schimmel op de koepel stond. Maria speelt duidelijk een belangrijke rol in het lokale geloof, overal zie je namelijk altaren en posters hangen. Helaas was er geen tijd meer om de cenote (grot die gevuld is met helder water en in heel Yucatan schijnen voor te komen, deze zijn ontstaan na het neervallen van de meteoriet die een einde heeft gemaakt aan de dinosaurierstijdperk) te bezoeken.

Toen was het vlug terug lopen naar het hotel om bagage te pakken en verzamelen voor we gezamenlijk naar de busterminal zouden lopen. Dit was echter maar vijf minuutjes zodat we nog tijd zat hadden om even rustig bij te komen. Precies om tien voor half negen vertrok de bus, waar we een plekje moesten vinden tussen alle locals in, waarna we een uurtje van de schitterende omgeving mochten genieten in zeer luxe stoelen. Vlak voordat we er waren, werden de kaarten nog gecontroleerd.

Eenmaal aangekomen leek het net een soort disneyland met verkopers, nep aanvoelende entree, waar we kaartjes moesten kopen, veel toeristen, aankleding en vogelgeluiden (maar dan echt). Gelukkig konden we onze bagage ergens achter laten en had de reisleidster een gids voor ons geregeld.

Gedurende twee uur vertelde hij van alles over de stad die genoemd was naar de regen magiers die hier hadden gewoond, de leefstijl van de maya's, de verschillende bouwstijlen vanwege de vele pelgrims die hier kwamen voor offerandes en nog veel meer. Hij leidde ons naar het enorme speelveld met zijn bijzondere echo,de verschillende tempels, El Castillo (de grote tempel, een van de zeven wereldwonderen), de Heilige cenote waar 7-jarige maagden werden geofferd (vroeger trouwden ze op 12/13-jarige leeftijd), de school waar astronomie werd geleerd aan de kinderen van magiers en het huis met 1000 pilaren. Het was echt allemaal supergaaf om te zien, met veel schaduwplekken en straatverkopers (de eerste souvenirs zijn dus al gekocht) en vooral veel geschiedenis. De gids wist ons precies wat te laten zien en in welke volgorde. Nadat de tour was afgelopen liep de rest terug naar de ingang en bleven Laura en ik al snel achter op jacht naar souvenirs, waarbij het al snel een sport werd om flink af te dingen. Wat heel gemakkelijk ging omdat ze overal hetzelfde hadden, het is zelfs een soort sport. Waarbij je als je ongeveer weet wat ze vragen bij verschillende kraampjes, en iemand minder vraagt daar kan beginnen met afdingenben dan weglopen als ze niet snel genoeg zakken en sommige achter je aankomen en die prijs uiteindelijk bieden, soms zelfs de helft van een oorspronkelijke vraagprijs! Halverwege hebben we genoten van de typische maya keuken met een soort harde wafelwrap, gevuld met geraspte kaas en daaroverheen een caramelsaus. Een zeer bijzondere maar smaakvolle combinatie. Nadat we nog meer kraampjes langs waren gelopen en afgedongen te hebben, liepen we uit het park waar we de rest tegen kwamen. Omdat de lucht nu helemaal strak blauw was gingen we toch nog even met zijn drien naar binnen voor een fotosessie, onder andere met een jongen die Josefine wel zag zitten en duidelijk om aandacht verlegen lag.

We waren netjes om twee uur bij de groep met onze bagage waarna we naar de bus liepen. Dit keer hadden we vaste zitplekken en tv (het is opvallend hoe snel je het spaans oppakt), gedurende de twee uur durende rit naar Merida. Toen we de snelweg opreden werd de bagage nog gecontroleerd door een drietal militairen. Tegen vier uur, een uur eerder dan verwacht, waren we in Merida (hoofdstad van de provincie Yucatan, oorspronkelijk door de Spanjaarden gepland op de plek van Chitzen Itza maar daar tegengehouden door de overgebleven maya's die nog tussen de ruines in leefden) waar Ellen (reisbegeleidster) al snel een taxi had geregeld en we naar het hotel werden gebracht. Hier kregen we weer even een korte uitleg gegeven en zou ik een kamer met Laura delen. Na het droppen van de tas en het aanzetten van de airco met dank aan de afstandsbediening van de buren gingen we op pad richting het antropologisch museum.

De stad Merida is gesticht door de Spanjaarden maar doet met zijn azulejos, stratenmap en paleizen en bogen meer aan als Portugees. Hiervoor moesten we het ingewikkelde schaakspel ontcijferen waarbij de even straten van noord naar zuid liepen en oneven van west naar oost. We kwamen er na twee blokken achter dat we de verkeerde kant opliepen (oplopend ipv aflopend) en gingen daarom eerst naar het centrale plein waar het stadhuis, een paleis en de eerste kathedraal gebouwd op Amerikaans grondgebied aan lag. Omdat de kathedraal ook op ons lijstje stond gingen we hier eerst kijken; ook hier was een vrij simpele bouwstijl gehanteerd maar stond er een indrukwekkend orgel achterin. Boven de zijbeuken hadden ze schilderijen over de processies die hier vroeger gelopen waren en heb ik Laura kort uitgelegd hoe een kerk ingedeeld is.

Het museum stond echter nog steeds op ons lijstje dus na het kopen van een shawl hebben we onszelf verwend met een ritje in een kar met paard naar het museum. We werden gedropt voor een zeer mooi landhuis wat het museum bleek te zijn en erg gesloten was. We waren dus voor niets zo ver gereist... Dus liepen we weer gezellig terug richting het centrum tot we bij de universiteit waren. Hier nodigde een aardige Mexicaan ons uit om binnen een kijkje te nemen in wat vroeger een Jezuietenklooster is geweest. Daarna hebben we gezellig verder gekletst over Nederland, hij wist zowaar dat we bekend stonden om de kaas en had vrienden die tijdelijk in Rotterdam studeerden. Hij vertelde ons ook over het carnaval dat hier 12 dagen duurt, gaf ons tips voor een winkel en nodigde ons uit om 's-avonds een traditionele Mayese vechtdans te bekijken. We hadden nog precies een kwartier om naar het winkeltje te gaan wat hij adviseerde waar ze traditionele handcrafts verkochten en de opbrengst naar de lokale gemeenschap gaat. Je kreeg hier ook een speciale behandeling en ze hadden een speciale afgesloten ruimte met klimaatbeheersing waar ze vooral veel houtsnijkunst en edelstenen hadden tentoongesteld.

Tegen zes uur liepen we terug naar het hotel waar we een uur hadden om ons even op te frissen en om te kleden of uit te rusten voor de brieving en daarna gezamenlijk uit eten. Omdat de lobby erg druk was gingen we bij het zwembad zitten en vertelde Ellen ons over de route en nog wat andere belangrijke dingen. Voor het eten had ze al een restaurantje gereserveerd met gerechten uit de typische Maya keuken. Dit was vooral veel meloen en dankzij het gigantische voorgerecht kreeg bijna niemand het hoofdgerecht op dus werden toetje en koffie overgeslagen. Na afloop gingen de eersten terug naar het hotel om te rusten en de rest naar calle 60 waar ze pre-carnaval zouden vieren en een paar tentjes zaten met live muziek. Het carnaval was blijkbaar al afgelopen en in de clubs was het nog vrij rustig dus gingen er nogveen paar terug naar het hotel en de rest wat drinken op een plein dat wel wat weg had van de Beestenmarkt. Hier was het ook tijd voor de eerste cocktail en hadden andere Maya koffie besteld wat vergezeld werd van een mooie voorstelling waarbij de tequila werd geflambeerd. We waren hier ook een doelwit voor de verkopers van shawls, sieraden, sigaren, noten en rozen. Omdat iedereen toch wel zin had om te dansen gingen we terug naar de drie clubs waar het nu een stuk drukker was. Waarbij we gingen voor de club met de beste muziek, helaas was de band na vijf minuten weg en was de vervangende muziek erg slecht en de gemiddelde leeftijd 50. Dus nadat we een paar mensen hadden over gehaald zouden we naar Mambo gaan. Echter tijdens het wachten op de taxi werd er besloten een andere tent in te gaan. We waren nog niet binnen of Geralda en ik werden gevraagd om te dansen. Na een tijdje werd echter het podium leeg gemaakt en was er een 'voorstelling' waarbij er diverse koppelpogingen werden gedaan. Omdat niemand dit kon waarderen besloten we al snel toch naar Mambo (de grote discotheek) te gaan. Uiteindelijk ging de helft naar het hotel en bleef ik met Jeroen en Marcel over. Bij het verlaten werden we echter niet naar buiten gelaten, omdat we niet betaald zouden hebben en later hadden we bij de ober moeten betalen ipv de bar. Dit was wel erg jammer na zo'n leuke avond. De rit naar Mambo duurde erg lang en was nog en lag een flink stuk buiten het centrum. Bij de entree had Marcel al snel bedwongen dat we voor de helft naar binnen mochten omdat het al een uur was. Het was een vrij grote disco wat een beetje aandeed als een amerikaans danscafe met tafeltjes op verschillende hoogten in amfitheater vorm. Het publiek hier was ongeveer even oud als ons en iedereen was aan het dansen. Nadat we een biertje hadden gehaald gingen we lekker vooraan zitten bij de dansvloer waar de beide heren al snel met een dame aan het dansen waren en we eigenlijk de hele avond op de dansvloer hebben gestaan. Tegen drie uur hebben we toch aanstalten gemaakt om terug naar het hotel te gaan waar het gelukkig vrij makkelijk was om Laura wakker te maken om de deur te openen en had ik drie uur om te slapen... Wat niet moeilijk was na zo'n lange dag met zoveel verschillende activiteiten en plaatsen.