romeins Pula & natuurpark Brijuni

Dag 5.
Romeinen (Pula) en Brujini nationaal park.

Vandaag was het nog vroeger opstaan en ontbijten. Het was hier erg vol, dus kwamen Peter en Linsey bij ons aan tafel zitten. We waren haar een beetje aan het opjutten om brood met pasta te roosteren zodat dit smolt. Dit was echter geen goed idee aangezien hij erg warm werd en verbrandde.

Tegen acht uur vertrokken we in de miezer. Het eerste stuk was gelijk maar daarna moesten we omrijden wegens een wegversperring. Daarom moesten we helemaal omrijden via het centrum dwars door alle woonwijken wat ook erg chaotisch was. Ze lieten er onder andere oude huizen staan zonder dak als parkeerplaats of zelfs zonder nieuwe bestemming. Hierdoor deden we over dit stuk 40 ipv 5 minuten. Nadat we langs Opatija en Kaslav waren gereden en flink waren gestegen hadden we zelfs geen zicht meer vanwege de wolken. Daarna re
En we via een 5062m lange toltunnel dat bestond uit drie delen dankzij een aantal kloven door het ...gebergte. Aan de andere kant waren er een aantal watervallen vanwege de enorme hoeveelheid regen. Vanaf hier reden we richting het zuiden door het vlakke land waar heel veel landbouw was, afgewisseld met enorme bossen. Het weer was hier beduidend beter en de zon brak zelfs door. Dit was een erg mooie streek waardoor je zo zou geloven dat je 1000 jaar terug bent in de tijd. Vooral het stuk tussen Dolenja Vas en de grote stad Pazin (gelegen aan een 130 meter hoge klif) waarvan het Fransiscanenklooster goed zichtbaar was, was erg indrukwekkend. Er lagen hier ook een aantal viaducten om heuvels met elkaar te verbinden. Aan het einde van de snelweg reden we door het op een heuvel gelegen Vodjnan waarvan de enorme St. Blasiuskerk met een verzameling bijzondere religieuze kunstvoorwerpen die van ver al te zien was. Vroeger stond op deze strategische plek een Illyrisch fort en later een Romeinse legerposr.

Op het zuidelijkste puntje van Istrie lag de stad Pula, gesticht in de romeinse tijd en daarna ondanks een stormachtig verleden met onder andere de bisschop van Ravenna, vrijwillig onder Veneie, Goten en Turken, Oostenrijk-Hongarije, Italie, partizanen en tot slot Tito. De bedoeling was om hier te stoppen voor een kort bezoekje maar vanwege de omleiding eerder ging dit niet lukken. Wel zijn we langs het beroemde amphitheater en de haven gereden wat de op zes na grootste was en een van de best bewaard gebleven, ondanks het gebruik voor andere doeleinden zoals de klokkentoren van de kathedraal. Op dit moment wordt hij een keer per jaar gebruikt voor een operafestival.

Dus reden we direct verder naar Fasana waar we om elf uur de boot moesten hebben naar het nationaal park Brujini eilanden. Echter dankzij een andere vertraging redden we dit net niet. Dit stadje staat voornamelijk bekend om de pottenbakkers voor de olie en wijn. Aan de kust ligt er een haventje waarvandaan de boot vertok, een tweetal gekleurde huisjes en de op zee uitkijkende 11e eeuwse St. Cosmas en St. Damiaankerk, ook deze kerk had een losstaane klokkentoren van zeven verdiepingen en achthoekige spits. In de tijd dat de chauffeur de tickets ging halen stonden we in de rij voor de wc van een ijssalon. Nadat we de kaartjes hadden gingen we samen met een duitse groep op de boot. In de haven lagen nog veel meer bootjes vrij te dobberen.

Na een kwartier dobberen over de wilde golven met opspattend water legden we aan op Veli Brijuni (groot Brijuni). De Brijuni archipel bestaat uit twee grotere en twaalf kleinere eilanden. De legende is dat God deze eilanden heeft gecreeerd om de mensen te laten herinneren aan het paradijs. Daarom ook de harde wind die hier altijd waait van de duivel, op het water zijn al regelmatig engelen waargenomen. In het kanaal liggen ook zo`n 3000 scheepswrakken, onder andere van de oorlog tussen de Venetianen en de turken. Hier stonden al een aantal gidsen klaar, aangezien de meeste bij de engelse gids stonden gingen we mee met de duitse gids. We gingen eerst op pad met een elektrisch treintje, waarin de eerste coupe gevuld was met duits sprekende nederlanders. We gingen eerst richting het noorden waar een nieuwe 18 holes tellende golfbaan was aangelegd. Hier waren ook de eerste groepen herten tegen die hier vrij liepen en de enige vaste bewoners waren. Ook stonden hier driehonderd jaar oude steeneiken. In het noorden was er een smal kanaaltje waarvandaan je Mali (klein) Brijuni kon zien. Het water was hier echt schitterend net zoals alle kleine baaien en inhammen met helder koel water en kiezelsteenstrand. De vegetatie werd afgewisseld met eucalyptusbomen, ceders en pijnbomen, soms in parken en anders in wilde bossen.

De eerste stop was in de dierentuin met dieren die dictator Tito hier had verzameld met onder andere struisvogels, herten, indische heilige koeien, geiten, lama en zebra`s. Ook hadden ze twee olifanten (vrouw en man met enorme slagtanden) helaas stonden deze achter een dubbel hekwerk waardoor je niet goed kon kijken. Dit waren ook de oudste bewoners. We kregen hier 10 minuten voor fotomoment, sanitaire stop en ijsje / drinken. Daarna gingen
We verder terug naar het centrum,
Waar we nog uitzicht hadden op de villa van Tito, welke helaas niet toegankelijk is voor publiek en vervolgens richting het zuidwesten, de Verigebaai naar de ruines van een paleis van de keizer, badhuis en diverse villa`s die hier na 177n. Chr. Werden gebouwd door welgestelde romeinen. Een deel van de ruines waren verzwolgen door de zee. Helaas gingen we hier niet stoppen en reden we terug langs een tennisbaan dat behoort bij een van de drie hotels en de oudste olijfboom (1600 jaar) ter wereld.

Nadat we voor de derde keer terug waren in het centrum kregen we een half uur pauze voor lunch, souvenirwinkel en toiletbezoek. Helaas hadden ze alleen broodjes ham die al snel uitverkocht waren en iets tussen appelstrudel en taart in. Dit was gelukkig erg lekker. Er waren hier ook twee beelden; een van Apollo en de ander van een vrouw met 2 kinderen. Er was ook nog een kooi met de vogel die het symbool was van het eiland maar ik niet zag. Na de pauze kregen we uitleg in de gotische St. Rochuskerk (beschermheilige tegen de pest die ervoor had gezorgd dat er sinds de 13e eeuw niemand meer woonde). In de kerk was een tentoonstelling van kopien van fresco`s, grafstenen en de Baskasteen. Hier werden ook kerkdiensten gehouden voor hotelgasten. Tegen deze kerk lag een 15e eeuwse kerk welke was gewijd door Franz-Ferdinand. De volgende stop was een tentoonstelling van opgezette dieren, geschiedenis van het eiland onder Oostenrijks bewind en een fototentoonstelling over Tito waaronder een foto van
Het bezoek van koningin Juliana die in de jaren zeventig een bezoek bracht en Gandhi. Het gebouw waarin het was gehuisvest zou vroeger een venetiaanse burcht zijn geweest maar dat was moeilijk te zien.

De groep zou hierna naar de olijfboom lopen, maar ik wou graag terug naar de ruines welke iets verder lagen. Gelukkig mocht dit maar eerst ging ik nog even kijken bij de resten van het 19e eeuwse Oostenrijkse fort. Daarna kwam ik verkeerd gelopen en kwam ik bij de botanische tuin, helaas waren de kassen dicht dus liep ik verder naar verbjven van allerlei vogels. Vanaf hier door wat waarschijnlijk vroeger een pad was langs de rotsen van het bastillion, waar het in de bossen begon te regenen. Gelukkig kwam ik al snel uit bij een geasfalteerd pad dat ik volgde naar de ruines van de drieschepige Mariakathedraal uit de 5e eeuw, waarvan je nog goed de plattegrond kon zien en een byzantijns castricum om de nederzettingen in de 3e tot 5e eeuw te verdedigen, dit lag aan de oostkust in de Gospinabaai. De tijd begon te dringen dus heb ik een stuk afgesneden via het gras en vervolgens langs de oostkust terug naar het noorden. Hier kwam ik nog een illirisch gebouw tegen, het lag echter midden in een bos en was dus ook moeilijk te zien. De romeinse ruines waar ik echter voor kwam heb ik echter niet van dichtbij gezien. Precies om half vier kwam ik behoorlijk rood aan terug in de haven, waar de boot pas een half uur later vertrok en ik dus toch langer had kunnen blijven bij de ruines. Op de boot was er even onrust omdat er een vijftal mensen misten, eenmaal terug bleken deze een uur eerder genomen te hebben en ergens op een terrasje te zitten. Toen we zagen dat een koster de kerk opendeed renden we hier met zijn drien op af, onder andere voor het laatste avondmaal uit 1598 en enkele fresco`s uit de 15e en 16e eeuw.

Een half uur later om half vijf waren we terug in de haven van Pula waar we een half uur kregen om het Amfitheater goed te bekijken. Deze werd gebouwd onder keizer Augustus en later uitgebreid door Vespasianus. We waren als eerste uit de bus omdat we naast het theater wouden proberen de Mariakathedraal te zien. Sinds de 6e eeuw stond hier de eerste kerk maar was het christendom nog verboden, later toen er een bisschop kwam werd hier een kathedraal gebouwd en gewijd aan Maria. Onderweg kwamen we nog een mooie kerk tegen en de Tweelingpoort uit de 2e eeuw met dubbele boog. Vroeger liep hier de weg naar het amfitheater en begon de stadsmuur. We hadden genoeg hard gelopen, maar helaas was de kathedraal gesloten zodat we niet de oude mozaieken konden zien. Naast de kathedraal staat een losstaande klokkentoren uit de 16e eeuw, opgebouwd met stenen uit het amfitheater. De gevel uit 1456 was wel goed te zien. Dus kon ik nog even vlug door naar het voormalige forum om een foto te maken van het middeleeuwse stadhuis uit 1296, ook met oude reliefstenen. In het gebouw wan diverse bouwstijlen te onderscheiden, zoals gotisch, romaans en renessaince. Op deze plek stond vroeger een tempel gewijd aan Diana, godin van de jacht. Naast het stadhuis was er een romeinse Augustinustempel uit de 2e eeuw, nog helemaal gaaf. Dit was het enige bouwwerk aan dit plein dat nog uit deze tijd kwam. Later werd de tempel omgebouwd tot kerk onder de christelijke Byzantijnen. Het was even haasten om terug te komen, terug in de bus was er nog een verkoper van nederlandstalige fotogidsen van Istrie.

Na net iets meer dan twee uur waren we terug op Krk. Onderweg hadden we zeer wisselend weer met zon, laaghangende wolken en regen. We hadden een erg mooi zicht op Rijeka dat in de volle zon lag te glinsteren. Omdat het vrij laat was hebben we ook even genoten van een cup a soup. In het hotel zelf gingen we vrijwel direct aan tafel en hadden we gelukkig nog een plekje. Later schoof er nog wel een franse vrouw aan. Het eten was erg lekker met onder andere hotdogs, gehaktballen in tomatensaus en naar tiramisu smakende toetjes. Aan het einde kwam de chauffeur naar ons toe omdat hij voor ons had uitgezocht hoe we met het openbaar vervoer naar Rijeka konden reizen. Dus gingen we na het eten even bij de receptie navragen hoe laat de bus vertrok en konden we zelfs uit meerdere tijdstippen kiezen. De rest van de avond hebben we op de hotelkamer doorgebracht.