Belem

Vanochtend stonden we om half acht op, waarna we de douche uitprobeerden. We kwamen er echter niet achter hoe dit werkte. Dus na het ontbijt hen we de receptionist gevraagd hier even naar te laten kijken. De ontbijtzaal was erg mooi ingericht en deed denken aan het interieur van een middeleeuws kasteel, met glas in lood ramen (als verlichting), zuilen en nissen onder de ramen. Ook waren er een paar oude schilderijen opgehangen. De serveerster was erg aardig en het ontbijt was redelijk te doen.

Daarna gingen we op pad om ov kaartjes te kopen. Het was even zoeken wat voor ons het beste was, aangezien de week ov vrij duur was. Gelukkig kregen we hulp van een Portugese man die daar werkte en die ons liet zien welk ticket we nodig hadden voor metro, tram, bus en boot. Daarna gingen we met de metro op pad, waarbij we onderweg 2 keer moesten overstappen omdat er een verwarring was over welke halte we moesten hebben. Bij het eindpunt van Cais do Sodré stapten we over op tram 15 die ons langs de oever van de Taag naar Bélem bracht. Hierbij gingen we ook onder de Ponte de 25 Abril waardoor je goed kon zien hoe hoog deze eigenlijk was. De brug was gebouwd volgens voorbeeld van de brug in San Fransisco en leek er heel erg op.

De eerste bezienswaardigheid in Bélem was het Museo del Coches. Een museum in de zijvleugel van het Koninklijke zomerpaleis waar zeer veel koetsen te zien waren. Het waren voornamelijk koetsen van bisschoppen en Koninklijke familie. Ook was er een koets waarmee de paus was gereden. Na de begane grond kon je met de trap naar boven waar diverse portretten hingen van leden van de Koninklijke familie, diverse uitrustingen en toebehoren en een tweetal kinderkoetsjes. Deze waren echt klein en volgens het bordje voor gebruik in de paleistuin, waarbij ze getrokken werden door een pony of schaap.

Naast dit museum lag dus het voormalige zomerpaleis dat een mooie roze kleur had en had gehoord en doorliep tot het water. In het midden van dit park staat er een zuil en een aantal fonteinen. Tijdens de aardbeving in 1755 verbleef hier de Koninklijke familie zodat ze geen last hadden van het natuurgeweld. Op dit moment is het de zetel van de president, zodat er allerlei bewaking voor de poort staat. Ernaast lag een museum dat ging over de geschiedenis van de presidenten, maar dat vonden we allebei niet interessant.

Dus gingen we door naar de tropische tuin, hier moesten we echter entree voor betalen, wat we niet de moeite vonden, er stonden namelijk nog andere tuinen op het programma. En gingen we door naar het Hiëronymusklooster, waarvan we de torens al van verre konden zien. Het was best moeilijk om het hele complex op de foto te zetten, omdat het zeer uitgerekt was. In de vleugel waren ook twee musea gevestigd, alleen het voorste deel was nog klooster. We gingen eerst de kerk bezichtigen waar een aantal graftombes stonden. Achterin de kerk lag Vasco da Gama en in de zijbeuken voorin lagen leden van Koninklijke families. De zuilen van de kerk waren zeer mooi uitgewerkt. Evenals de zuidportaal aan de buitenkant. Vervolgens haalden we een kaartje (opnieuw leve de studentenkaart) om de kruisgang te bezichtigen. Deze had versierde bogen in Manuelstijl en de zon viel precies over een zijde, waardoor je een mooi schaduwspel had. In de hoek stond een fontein met leeuw, het symbool van de H. Hiëronymus. In het refectorium waren diverse azulejo’s met afbeeldingen uit het leven van heiligen en de Spijziging van Vijfduizend. Vervolgens kon je met een trap naar boven voor een museum over de geschiedenis en de koorgang met een bovenuitzicht op de kerk.

Omdat het tegen twaalf uur liep gingen we op zoek naar een restaurantje, net als gister was dit best moeilijk te vinden. Maar uiteindelijk hadden we toch iets gevonden met een terrasje in de zon. Hier ging ook voor het eerst de jas uit, om heerlijk van de zon en lunch te genieten. Ze hadden hier onder andere een soort driehoekige loempia’s die naar we later op het vliegveld achter kwamen Chamuca heette en niet kip kerrie was zoals de vrouw ons probeerde uit te leggen maar vegetarisch. Hier bleek dat we niet de enige Nederlanders waren die naar het zonnige zuiden waren vertrokken om het carnaval te ontvluchten, toen we een stel uit Limburg tegen kwamen.

Na een uur gingen we een stukje wandelen naar het verste punt voor onze tocht van vandaag. Namelijk de Torre del Bélem, hiervoor moesten we eerst echter nog met een brug een snelweg en spoor over. Waardoor we mooie foto’s konden maken. Deze toren stond vroeger in het midden van de Taag, maar is nu goed met een loopbrug te bereiken. Voor de toren ligt een park waarin een kopie van het vliegtuigje staat dat in 1991 over de oceaan naar Rio de Janeiro vloog. Dit gebouw werd tussen 1515 en 1525 gebouwd als fort en versierd met kantelen met het kruis van de Christusorde, hemelglobes en touwen. Onderin de gewelven was de gevangenis en opslag. Daarboven een grote zaal met kanonnen. Vervolgens kon je naar het terras waar het beeld Onze Lieve Vrouwe van de Behouden Thuiskomst staat. Daarna was het een klim de toren in via een zeer smalle wenteltrap, waardoor je regelmatig moest wachten tot je verder kon. De vijf verdiepingen waren ongeveer hetzelfde, zitjes met mooi uitzicht uit de ramen en op de vijfde verdieping een kapel met een gewelf. Vanaf de bovenkant had je een mooi uitzicht op Bélem en de Taag. Hier was het ook lekker warm en viel de wind heel erg mee, in tegenstelling tot op de kade.

Vervolgens was het een stukje ‘flaneren’ over de kades en langs de havens naar het Monument der Ontdekkingen. Welke is gebouwd in 1960 ter herdenking van de 500e sterfdag van Hendrik de Zeevaarder. Op het gebouw staan verschillende personen afgebeeld. Helaas konden we niet naar binnen voor een goed uitzicht op het mozaïek van een windroos voor het monument. Daarna was het nog een stuk verder lopen tot we bij het station weer de weg konden oversteken en we de tram terug naar Lissabon konden nemen.

Omdat het vroeger was dan verwacht stapten we halverwege uit voor een bezoekje aan het Museu del Arte Antiga. Hier mochten we helaas geen foto’s maken, maar de stukken waren vergelijkbaar met het Louvre. Hier waren dezelfde Portugese, noordelijke, franse schilderijen en sculpturen te zien. Een van de schilderijen had heel veel weg van een stuk uit het Louvre, en ook hier was een schilderij van de Oude Kerk in Delft. Op de bovenste verdieping had je een afdeling Mariabeelden. Dit waren er echt enorm veel. Ook was er een monstrans van manshoogte en een kribbe uit de 17e eeuw.

Daarna zijn we nog met de bus bergopwaarts gegaan naar de Basilica Estrela. Deze basiliek werd gebouwd door Maria I toen haar zoon troonopvolger werd. De basiliek is gebouwd naar voorbeeld van de kerk in Mafra. Helaas was de kapel met een mooie kribbe van 500 beeldjes die de Geboorte van Christus voorstelde niet toegankelijk omdat er een begrafenis plaatsvond.

Voor de basiliek was de halte van tram 25 die ons naar beneden bracht. Waar we eerst nog thee gingen drinken, omdat het nog vrij vroeg was voor het diner. Dit was echt super lekker; we kregen verse chocoladetaart met warme chocoladesaus en witte chocolade en een enorme kan thee. Omdat het een koffieshop was vroeg ik of ze ook thee hadden, waarbij het antwoord was; welke? Er was een kaart met wel 34 smaakjes thee. Minder was dat toen we op zoek waren naar de St. Nicolaas kerk we merkte dat de portemonnaie van Sophie was verdwenen, waar veel geld in zat, omdat er net gepind was. Dit werd dus vlug de pinpas blokkeren en terug lopen in de hoop hem tegen beter weten in te vinden.

Toen we de schrik overheen waren gingen we bij een restaurant dat zich voordeed als pizzeria eten. Ze hadden echter maar een pizza, en een soort pasta dus werd het een vleesgerecht. Dit was echt super lekker en werd geserveerd met iets dat tussen chips en aardappels lijkt. Ook werd er even een lijstje gemaakt van de inhoud van de portemonnaie. Na het eten liepen we terug naar het hotel om nog even iets voor ons zelf te doen. Ook bleek dat de douche het wel had gedaan, maar dat er naast links en rechts ook een middenstand was voor de douchekop.