Baixa

Vanochtend hadden Sophie en ik om half tien afgesproken op het station in Delft. Toen we er allebei waren stond er een stoptrein op het bord naar Leiden, terwijl de trein die wij moesten hebben naar Schiphol ging. Later bleek dat dit toch de trein was die we moesten halen, met een overstap op Leiden. Gelukkig was een kwartier later de sneltrein even snel naar leiden, dus waren we toch om half elf op het vliegveld. Daar konden we direct onze bagage afgeven omdat we al via internet hadden ingecheckt. Toen we daarna door de beveiliging waren, hadden we nog anderhalf uur voor ons vliegtuig zou vertrekken, dus genoeg tijd voor een kop koffie. Rond twaalf uur liepen we naar de gate waar we meteen aan boord konden. We hadden plaatsen uitgezocht aan het raam op de achterste rij, waar we naast een paar Portugezen zaten. We vlogen KLM, dus dat was zeer goed te doen. We kregen een lunch met maïsbroodjes, verse couscoussalade en wat te drinken. Later kregen we ook nog koffie of thee en wat lekkers, en dat allemaal tijdens een vlucht van twee uur en twintig minuten. Het landen was best pijnlijk omdat de verkoudheid extra druk zette op mijn oren. Eenmaal aangekomen in het zonnige Lissabon was het lang wachten op de bagage en vervolgens op de Aerobus die ons naar het centrum moest brengen. Halverwege stonden we behoorlijk lang stil omdat er een carnavalsoptocht langs kwam. Onderweg zagen we nog een metrohalte die precies hetzelfde was als een paar van lijn 2 in Parijs.

In het hotel waren we zeer onder de indruk van het uitzicht, we zaten op de vijfde verdieping waardoor we een mooi uitzicht hadden over de stad. Ook de kamer en de rest van het hotel zag er goed uit. Na de bagage gelost te hebben en de handtas herpakt te hebben, gingen we op de eerste ontdekkingstocht.

We startten op het Praca Restauradores, dit was hetzelfde plein als waar we uit de bus waren gestapt. Hier was een theater, diverse hotels, de Avenida de Liberdade, hardrockcafe en een fantastisch mooi Moors station met enorme boekenmarkt. Op het midden van het plein staat er een obelisk met sculptuur die de onafhankelijkheid van Portugal ten opzichte van Spanje sinds 1640 illustreert.

Daarna liepen we in zuidelijke richting naar het Praca de Pedro IV, ook wel het Rossio genoemd. Hier staat aan de noordkant van het plein het Teatro Nacional Dona Maria II. Ook op dit plein staat er een standbeeld van Dom Pedro IV op een marmeren zuil, met vier vrouwen die Gerechtigheid, Wijsheid, Kracht en Gezondheid voorstellen (dat waren de eigenschappen die hij zelf vond dat hij bezat) en twee fonteinen. Aan de rand van het plein waren meerdere cafés en verkopers die verse kastanjes bakten.

Er naast lag het Praca de Figueira dat niet zoveel voorstelde maar wel een mooi uitzicht had op het Castelo de Sao Jorge. Ook op dit plein stond een standbeeld, dit keer een bronzen ruiterstandbeeld van koning Joao uit 1971. Aan het eind van dit plein vonden we de Igreja de San Domingo. Deze stond weliswaar niet op ons lijstje, maar van buiten zag hij er redelijk uit, van binnen was het echter meer een ruïne waar een nieuw dak op was geplaatst. In de kapel aan de rechterzijde stond een piëta met daaronder een glazen kist met een beeld van Jezus. Die zouden we daarna nog vaak tegenkomen. In de kerk waren vrij veel lokale mensen aanwezig die biddend langs alle beelden gingen en ze allemaal aanraakten.

Tot slot liepen we via de Rue Augusta, een straat met een aantal cafe’s en toeristenwinkeltjes. Langs een straat waar we de Elevador de Santa Justa zagen. Deze was ontworpen door een leerling van Eiffel. Waarna we onze weg vervolgden naar de oever van de Taag met het Praca Comercio. Vlak voor de toegangspoort met beelden van beroemde Portugezen zoals Vasco de Gama (ontdekkingsreiziger) en Marques de Pombal (minister) naar dit plein stonden veel straatschilders die ons deden denken aan het Place du Tetre in Parijs of de Karluv Most in Praag.

Helaas was het plein, wat geroemd werd om zijn uitstraling een groot bouwterrein. Echter had je vanaf de kade een goed zicht op het voormalige koninklijk paleis, dat drie zijdes van het plein beslaat. Tegenwoordig zijn dit ministeries. In het midden van het plein staat een ruiterstandbeeld van koning Jose I. Vanaf de marmeren treden die vroeger de hoofdingang waren van de zeevaart zag je de Ponto de 25 abril en het Christo Dei beeld op de andere oever. Er kwamen veel golven en er waren ook veel duiven aanwezig. We hadden geluk dat de zon net onderging, helaas was het echter heiig waardoor de foto`s niet goed lukten. Wel lieten we ons door twee andere toeristen samen op de foto zetten.

Omdat het nog vrij vroeg was en we hadden gezien wat we vandaag wouden doen, gingen we nog even de wijk Alfama in voor de Se Patriarchal. De kathedraal die in de 12e eeuw werd gebouwd voor de eerste bisschop op de ruines van een moskee. Deze kerk heeft ruim vier aardbevingen overleefd, waaronder de zware van 1755 die tweederde van de stad plat heeft gelegd. Na de bezichtiging van de kerk zijn we naar achter gelopen voor de kooromgang met onder andere een schitterende kerststal uit 1766, die hier kribbe genoemd wordt, en een Mariakapel uit de 13e eeuw. Van de kruisgang was het plein afgegraven waardoor de oorspronkelijke ruines te zien waren. Vlak voor de uitgang zagen we een H. Fransiscuskapel met azulejos (de eerste van zoveel) en een romaanse doopvont waar in de 12e eeuw de H. Antonius was gedoopt.

Voor deze kathedraal lag de Santo Antonio de Se dat gewijd is aan de H. Antonius, die hier geboren is en beschermheilige van Lissabon en van zoekgeraakte voorwerpen. Deze kerk was vrij goed onderhouden en had mooie beelden en schilderingen. Via de sacristie kon je naar een zijkapel die leidde tot het geboortehuis.

Een stukje bergafwaarts was er een derde kerk, de Santa Maria Magdalena waar echter een dienst plaats vond zodat we alleen even om het hoekje gingen kijken.

Na dit dubbelbezoek werd het donker dus gingen we op zoek naar een restaurant. Dit was wel even zoeken, maar uiteindelijk vonden we toch een restaurantje dat er goed uitzag en goed betaalbaar was. Als voorgerecht hadden we lokale soep die beschreven werd als Chickensoup, maar bij geen van beide echt in smaak viel. Daarna gingen we verder met vlees en patat. Als toetje besloten we een sundea ijsje te gaan halen bij de Mcdonald’s, omdat het eten hier toch wel tegen viel. Daarna gingen we terug naar het hotel om iets te lezen, voor we in slaap vielen.