Nieuwjaarsdag
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
01 Januari 2010 | Polen, Poznań
Vandaag mochten we 'uitslapen' tot tien uur, want om elf uur was er een eucharistieviering, in het pools met een paar taizeliedjes. Het was erg bijzonder te zien hoe zoveel mensen toch hetzelfde geloof delen en samen ter communnie gaan.
Vervolgens was er een lunch met het gastgezin, om dit voor te bereiden waren ze zelf 's ochtends niet naar de kerk te gaan. Hier hebben we nog even tv gekeken waar we Stefan en Marieke nog op tv zagen op het St. Pietersplein. De lunch was zeer uitgebreid met grote stukken kip en varken, aardappels en zuurkool. Op het einde kwam Patricia (buurmeisje dat kon vertalen) zodat we toch nog even met het gastgezin konden praten. Ze was alleen vergeten dat ze twee jongens uit Slowakije op visite zou krijgen dus waren we opeens met zijn tienen aan de koffie en thee. Ook nu werden weer foto's gemaakt van iedereen.
Het was toen haasten om nog het vuurwerk dat Pam had meegenomen af te steken en nog lang wachten op de tram die ons naar de kathedraal moest brengen waar we te gast zouden zijn bij de Sloveense ontmoeting om ze uit te nodigen voor volgend jaar. We zouden met zijn drieen zijn, maar het derde meisje was helaas bij de verkeerde kerk. We mochten eerst meeluisteren en daarna werden we op een zeer warme manier welkom geheten met veel geklap en ook het 'verhaaltje' ging erg goed en iedereen was erg enthousiast. Vooral vanwege het multiculturele karakter.
Het was echter te laat om nog naar de Nederlandse ontmoeting gegaan dus gingen we vrij vroeg eten halen waar we naast Duitse vrienden van Pam zaten en ik andere Nederlanders zag waar ik de vorige dag ook mee om was gegaan. Hier hebben we ervaringen uitgewisseld van de verschillende presentaties en waar de bus ons morgen zou oppikken. Omdat het echter al de laatste avond was ging iedereen een andere kant op om even alleen te zijn. Na afloop heb ik een 'spurt' gemaakt naar het kruis net zoals vele andere jongeren zodat we helemaal fijngeplet werden, na een half uur geduwd te zijn was het ook echter mijn beurt. Ik ben blij dat ik het toch heb gedaan want je voorhoofd op het kruis leggen en je op die manier over te geven aan God is een niet te beschrijven ervaring wat dus ook even tijd kostte om weer in de 'normale' wereld te komen. Het was eveb zoeken naar de anderen bij het verzamelpunt, maar gelukkig was mijn jas zeer herkenbaar. Na afloop zijn we allemaal een andere kant opgegaan naar onze parochies. Ondertussen had ik van Pam een smsje gehad dat ze naar ons verzamelpunt zou komen zodat we ook konden vertrekken.
We hadden echter nog even de tijd dus zijn we er in het centrum uitgestapt om nog even bij de supermarkt boodschappen te doen onder andere voor de terugreis. Terug in de parochie was de animatormeeting zeer kort; enkel afstemmen wie wat zou lezen. Omdat de Roemeense meisjes er nog niet waren hebben we nog een poging gedaan om voor zover mogelijk onze tassen in te pakken en daarna vrij 'vroeg' naar bed gegaan.
Vervolgens was er een lunch met het gastgezin, om dit voor te bereiden waren ze zelf 's ochtends niet naar de kerk te gaan. Hier hebben we nog even tv gekeken waar we Stefan en Marieke nog op tv zagen op het St. Pietersplein. De lunch was zeer uitgebreid met grote stukken kip en varken, aardappels en zuurkool. Op het einde kwam Patricia (buurmeisje dat kon vertalen) zodat we toch nog even met het gastgezin konden praten. Ze was alleen vergeten dat ze twee jongens uit Slowakije op visite zou krijgen dus waren we opeens met zijn tienen aan de koffie en thee. Ook nu werden weer foto's gemaakt van iedereen.
Het was toen haasten om nog het vuurwerk dat Pam had meegenomen af te steken en nog lang wachten op de tram die ons naar de kathedraal moest brengen waar we te gast zouden zijn bij de Sloveense ontmoeting om ze uit te nodigen voor volgend jaar. We zouden met zijn drieen zijn, maar het derde meisje was helaas bij de verkeerde kerk. We mochten eerst meeluisteren en daarna werden we op een zeer warme manier welkom geheten met veel geklap en ook het 'verhaaltje' ging erg goed en iedereen was erg enthousiast. Vooral vanwege het multiculturele karakter.
Het was echter te laat om nog naar de Nederlandse ontmoeting gegaan dus gingen we vrij vroeg eten halen waar we naast Duitse vrienden van Pam zaten en ik andere Nederlanders zag waar ik de vorige dag ook mee om was gegaan. Hier hebben we ervaringen uitgewisseld van de verschillende presentaties en waar de bus ons morgen zou oppikken. Omdat het echter al de laatste avond was ging iedereen een andere kant op om even alleen te zijn. Na afloop heb ik een 'spurt' gemaakt naar het kruis net zoals vele andere jongeren zodat we helemaal fijngeplet werden, na een half uur geduwd te zijn was het ook echter mijn beurt. Ik ben blij dat ik het toch heb gedaan want je voorhoofd op het kruis leggen en je op die manier over te geven aan God is een niet te beschrijven ervaring wat dus ook even tijd kostte om weer in de 'normale' wereld te komen. Het was eveb zoeken naar de anderen bij het verzamelpunt, maar gelukkig was mijn jas zeer herkenbaar. Na afloop zijn we allemaal een andere kant opgegaan naar onze parochies. Ondertussen had ik van Pam een smsje gehad dat ze naar ons verzamelpunt zou komen zodat we ook konden vertrekken.
We hadden echter nog even de tijd dus zijn we er in het centrum uitgestapt om nog even bij de supermarkt boodschappen te doen onder andere voor de terugreis. Terug in de parochie was de animatormeeting zeer kort; enkel afstemmen wie wat zou lezen. Omdat de Roemeense meisjes er nog niet waren hebben we nog een poging gedaan om voor zover mogelijk onze tassen in te pakken en daarna vrij 'vroeg' naar bed gegaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
