Oudjaarsdag

Vanochtend was ik zowaar als eerste terug in het land der levenden. Echter toen de wekker ging om half acht draaide ik me nog een keer om. Pam ging als eerste douchen dus had ik nog even de tijd. Ook had onze gastmama weer een uitgebreid ontbijt gemaakt. Uiteindelijk was het toch haasten om vier meiden op tijd klaar te hebben staan.

Het ochtendgebed begon vandaag weer wat later dus waren we ruim op tijd. Ze waren zelfs nog bezig met het aankleden van de ruimte na afloop van de ochtendmis. Omdat er nu meer nederlanders (of mensen uit Nederland) waren konden zij helpen met voorlezen en werden nederlands en engels met elkaar gecombineerd. Na afloop van het ochtendgebed waren er weer gespreksgroepjes, ditmaal over wat je in je eigen omgeving kan doen of betekenen en over waar het echt om gaat in het leven. Dat veel mensen denken dat het gaat om carriere, macht en aanzien maar dat vergeten wordt wat echt gelukkig maakt. Het was boeiend om deze internationale ervaringen te delen, zoals het voorbeeld van de poolse seminarist over hoe om te gaan met daklozen.

Vervolgens hebben we onszelf een soort van 'vrij' gegeven door ook wat lokale cultuur op te snuiven. We begonnen onze wandeling in de stad bij het oude marktplein, met statige herenhuizen in allerlei kleuren en schilderingen. Je kon hier echt merken dat het vroeger een zeer rijk land is geweest. Na een kort rondje waren we tegen twaalf uur bij het stadhuis voor een voorstelling van het klokkenspel met twee bokken die met elkaar vechten. Ondanks de sneeuw en kou waren we niet de enigen en maakten we kennis met een meisje uit Kroatie. Daarna zijn we nog even terug gelopen naar een stalletje om souvenirs te halen; een Poolse vlag voor Pam en een magneetje voor mij. De volgende 'stop' was de Fransiscanerkerk. Deze was erg mooi en stond bekend om de afbeelding van Maria die volgens de overleving wonderen had verricht. Daarna liepen we terug naar de markt waar we allebei toch wel honger hadden en dus een restaurantje opzochten om een keer goed te gaan eten. Ze hadden 'helaas' niets lokaals op het menu staan, dus deden we ons tegoed aan een heerlijke pasta en superdik belegde pizza met italiaanse bodem. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk was alles toch op.

De volgende stop was een andere kerk, de zogenaamde parochiekerk, voormalug Jezuietenkerk. Ook deze kerk was supermooi versierd en had een hele mooie stal vol hooi en een schitterend orgel. Vroeger had er ook een school bijgehoord, dus de hele omgeving inclusief bijgebouwen was mooi roze gekleurd.

Toen we onze wandeling vervolgden kwamen we langs een pleintje met twee bronzen bokjes met winterkleding aan, natuurlijk werden hier foto's gemaakt, evenals de wodakraan. We zijn ook nog even een supermarkt ingegaan om wat inkopen te doen. Tot slot was het nog een stuk lopen en moesten we de rivier oversteken naar het eiland waar de kathedraal lag.

In de kathedraal zouden we namelijk vandaag onze workshop volgen over dopen en een korte rondleiding door de kerk. Voor de kathedraal stond een duitse auto met het verzoek je naam er op te schrijven. Wat dus ook volop gedaan werd en wij natuurlijk ook deden. We waren er echter ruim op tijd, dus liepen we nog even door om batterijen te halen. In de 'gewone' winkel hadden ze deze niet, dus moesten we naar een benzinestation. De batterijen waren echter zo goedkoop dat het niet veel goeds kon zijn, en ook bleek te zijn. De workshop zelf was niet zo bijzonder; er werd wat verteld over de geschiedenis van Poznan en de plek waar we waren. Hier was namelijk de eerste koning gedooptctoen hij een katholieke prinses wou trouwen en waardoor dus 98% van Polen katholiek is. Daarna iets kort over het hoe of wat van dopen, waarna we naar de crypte mochten waar een paar oude ruines stonden waarvoor heel veel fantasie nodig was om er iets van te maken. En de graftombes van een aantal koningen.

Na afloop van de workshop gingen we met de tram naar de MPT waar we als eerste naar de stilteruimte gingen, vandaag was tenslotte oudejaarsdag dus om het nieuwe jaar goed te beginnen wou ik eerst nog biechten. Nadat er een Nederlandstalige priester was gesignaleerd, ging Pam haar eigen weg. Dit was een zeer bijzondere ervaring. Ondertussen was het al vrij laat dus werd het vlug eten halen en een poging wagen in hal 8 te komen door de afzetting heen. Hier waren gelukkig nog andere Nederlanders, met wie ik naar het avondgebed kon gaan. Dit was ook een erg mooie viering waarin werd aangekondigd waar volgend jaar de Europese Jongerenontmoeting is. Waarop natuurlijk heel hard geklapt en gejoeld werd door alle Nederlanders. Na afloop haalde ik Pam op zodat ik een poging kon wagen om naar het kruis te gaan. Na tien minuten in de rij en slechts een paar cm opgeschoven te zijn en het einde nog niet in zicht ging ik toch terug omdat we op tijd terug moesten zijn omdat het openbaar vervoer om negen uur zou stoppen.

Vlak bij de tramhalte hadden we afgesproken om te gaan oefenen voor het optreden van het landenfeest. Er waren namelijk nog een paar studenten uit Nederland, maar dan van internationale afkomst. Dus zaten we met mensen uit onder andere Wageningen, Nigeria, Mexico, Indonesie, Frans-Guinea bij onze gastmoeder die het erg leuk vond om zoveel culturen in huis te hebben. Ze was alleen een beetje verlegen omdat de piano was ontstemd. Ook nu werden we overladen door thee en lekkernijen. En het was nog flink oefenen, omdat het lied niet zuiver gezongen kon worden switchten we een kwartier voor het einde van lied dat de helft al kende en in een keer goed klonk. Ook werden er veel foto's gemaakt van de verschillende huidskleuren.

Uiteindelijk was het toch haasten om op tijd bij het gebed voor de vrede te zijn waar we samen gingen bidden en taizeliederen zingen, en daarna de verschillende landen een kerkliedje zongen. Tot precies om twaalf uur het vuurwerk los barstte en iemand hard happy new year schreeuwde en na een lichte aarzeling iedereen elkaar handjes ging schudden, zoenen en knuffelen, ongeacht afkomst, leeftijd, geslacht en zelfs nonnen en priesters. Ondertussen had ik ook al een paar smsjes gekregen uit verschillende landen met gelukswensen.

Na afloop gingen we naar buiten om vuurwerk te zien en liepen we naar het gymnasium voor het feest en lukte het gelukkig nog om te bellen met Nederland. In het gymnasium draaide Abba's happy new year, was mooi aangekleed en er was gigantisch veel lekker eten en drinken. Toen iedereen een soort van binnen was kreeg ieder land de tijd voor een dansje of liedje te zingen. Wat natuurlijk heel erg uitliep, maar wel heel erg gezellig. Er kwam ook zoveel enthousiasme en energie vanaf, dat is echt niet te beschrijven. Op een gegeven moment bleek dat het feest nog toch vier uur zou duren dus zijn we maar naar ons gastgezin gegaan waar we helaas onze gastmoeder wakker moesten bellen. Uiteindelijk lagen we tegen half drie in bed.