Terugreis
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
05 Mei 2008 | Italië, Rome
Deze laatste dag in Rome was een zondag, dus besloten we hier naar de kerk te gaan. Een van de kerken die we nog niet hadden gehad en speciaal hiervoor hadden bewaard was de Friezenkerk (ieder land heeft zijn eigen kerk in Rome; dit is de Nederlandse kerk). Toen we uit de metro stapten om hierheen te lopen bleek dat er heel veel mensen op de been waren en vroegen we ons af waarvoor dat was. Eenmaal bij het St. Pietersplein aangekomen werd alles duidelijk; op het plein zou een enorme openluchtviering plaatsvinden. Helaas wisten we dat niet anders hadden we kaartjes geregeld om daar de mis bij te wonen. Maar van achter de hekken konden we het toch nog een beetje volgen en hadden we ook een misboekje bemachtigd. Helaas begon de viering veels te laat en was het toch erg druk, dus besloten we ons te haasten voor de mis om half elf in de Friezenkerk. Hier waren we eigenlijk net te laat voor dus moesten we ergens achterin bleven staan. Maar toch op tijd voordat de mis begon; bij het welkom werden er een aantal busmaatschappijen welkom geheten wat verklaarde waarom het hier zo druk was. Hier zaten ook een aantal mensen tussen die eigenlijk niets hadden met de eucharistie en dus, tja wat zal ik zeggen helaas omdat ze niet het geloof delen of gelukkig omdat er stoelen vrij kwamen.
Onze trein naar Milaan zou pas in de middag vertrekken dus gingen we rustig terug richting het hotel en deden we nog een laatste poging de Maria Maggiori te bezoeken. Dit was de enige basiliek die we nog niet van binnen hadden gezien en ditmaal zou er geen paus zijn omdat we die bij de St. Pieter hadden gezien. En zowaar slaagden we er dit keer toch in om hier even een vlug rondje te lopen en te zien dat we hier in onze eigen taal hadden kunnen biechten. Eigenlijk liep ik hier al de hele vakantie mee, maar vond ik het meteen de eerste dag in het Vaticaan te snel en was er daarna geen plek waar ik me op mijn gemak voelde. Bij het hotel hadden we ’s-Ochtends al uitgecheckt en onze bagage in een klein hok gepropt dus gingen we die ophalen om bij het lekkere restaurant van drie dagen geleden nog een laatste keer te genieten van de Italiaanse kookkunst en vervolgens door te lopen naar Termini en vervolgens per trein naar huis te keren.
Helaas ben ik de aantekeningen van deze reis kwijt geraakt, maar ik kan me nog wel herinneren dat we dit keer gelukkig niet in een volle coupe zaten en zelfs vanaf begin Duitsland alleen zaten. Eenmaal terug op Amsterdam stond mijn lieve vriend Vincent me al op te wachten met een bos bloemen en was ik blij weer terug te zijn omdat ik hem erg had gemist. Hij wou ook meteen alle verhalen horen van waar ik wel of niet was geweest (hij was zelf al drie keer (1 keer met school, 1 keer met familie en 1 keer met een vriend) naar Rome geweest. Maar volgens mij hebben Sophie en ik een goede poging gedaan om in een week net zoveel te zien als hij in drie keer.
Onze trein naar Milaan zou pas in de middag vertrekken dus gingen we rustig terug richting het hotel en deden we nog een laatste poging de Maria Maggiori te bezoeken. Dit was de enige basiliek die we nog niet van binnen hadden gezien en ditmaal zou er geen paus zijn omdat we die bij de St. Pieter hadden gezien. En zowaar slaagden we er dit keer toch in om hier even een vlug rondje te lopen en te zien dat we hier in onze eigen taal hadden kunnen biechten. Eigenlijk liep ik hier al de hele vakantie mee, maar vond ik het meteen de eerste dag in het Vaticaan te snel en was er daarna geen plek waar ik me op mijn gemak voelde. Bij het hotel hadden we ’s-Ochtends al uitgecheckt en onze bagage in een klein hok gepropt dus gingen we die ophalen om bij het lekkere restaurant van drie dagen geleden nog een laatste keer te genieten van de Italiaanse kookkunst en vervolgens door te lopen naar Termini en vervolgens per trein naar huis te keren.
Helaas ben ik de aantekeningen van deze reis kwijt geraakt, maar ik kan me nog wel herinneren dat we dit keer gelukkig niet in een volle coupe zaten en zelfs vanaf begin Duitsland alleen zaten. Eenmaal terug op Amsterdam stond mijn lieve vriend Vincent me al op te wachten met een bos bloemen en was ik blij weer terug te zijn omdat ik hem erg had gemist. Hij wou ook meteen alle verhalen horen van waar ik wel of niet was geweest (hij was zelf al drie keer (1 keer met school, 1 keer met familie en 1 keer met een vriend) naar Rome geweest. Maar volgens mij hebben Sophie en ik een goede poging gedaan om in een week net zoveel te zien als hij in drie keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
