Pompei
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
30 April 2008 | Italië, Pompei
Tegen half twee was het tijd om eindelijk het archeologische park Pompei te bezoeken waarvoor we tenslotte deze tocht hadden ondernomen. De resten werden gevonden in 1594 bij het aanleggen van een kanaal en sinds 1860 begonnen de eerste serieuze opgravingen en is ongeveer voor 4/5 opgegraven. Nadat we kaartjes hadden gekocht en op de kaart een route hadden uitgestippeld begonnen we door een vlug rondje omdat we helaas maar een beperkte tijd hadden. Op het lijstje stonden de necropoli (oude grafstenen met de mooie grote vooraan en de kleinere zuilen achter), de Porte di Nocera (poort naar de begraafplaats), de Casa del Giudrinodi die zo genoemd is naar de parfum die hier gevonden is, de Palestra Grande (een amfitheater) en een aantal huizen. De volgende plek was het Teatro Piccolo (kleine theater) en de Teatro Grande; een theater dat er nog erg goed uitziet en waar je op het podium kon klimmen en naar de oude zitplekken. Hier was ook een plein met de ruines van een oude tempel en het Foto triangulaire (driehoekige plein). Langs een aantal andere straatjes waarvan met name de oversteekplaatsen heel erg opvielen; dit is een soort zebrapad met verhogingen zodat je droog kan overstappen als het regent maar de karren wel doorheen passen. De volgende plek was het Forum met daaraan een aantal openbare gebouwen zoals de Edifica amministratione Pubblica (overheidsgebouw), de Rostra (spreekgestoelte), het huis van de burgemeester en tevens schatkamer, de regia waar de rechtspraak plaats vond, de tempel van Apollo met beeld en zonnewijzer en Vespaniustempel en tot slot een christelijke basiliek. Wat zeer bijzonder is, aangezien de vulkaanuitbarsting al in 79 na Christus plaatsvond. Tot slot liepen we nog naar de Venustempel waarna we in de zuidelijke kant van de stad waren bij de Porta Marina; hier lag vroeger de zee, maar ligt nu ongeveer 15 kilometer verderop. Omdat we toch weer terug moesten, liepen we terug via de Terme del Foro (thermen) en langs twee huizen waar beelden zijn gevonden en eentje waar schilderingen gevonden zijn die pornografisch van aard zijn, maar vielen best tegen. Omdat we ondertussen best wel haast kregen moesten we hiervoor een groep Nederlandse toeristen inhalen. Het laatste wat we bezochten was het grote amfitheater vlakbij de uitgang, helaas namen we hier het verkeerde pad waardoor we weer buiten de stadsmuren terecht kwamen en om moesten lopen om naar buiten te kunnen.
Op weg naar het station zijn we nog even een ijsje gaan eten; hier hadden ze echt de lekkerste ijsjes zelfs met ferrero chocolade smaak die ik in heel Italië had gehad. Daarna waren we gelukkig ruim op tijd voor de trein naar Napels. Hier hadden we ruim tweeënhalf uur tijd om te dineren voor we de volgende trein moesten hebben naar Rome. Dit zou genoeg tijd zijn voor een normale Italiaanse maaltijd die hier altijd wat langer duren, maar helaas was dit niet zo makkelijk gezegd als gedaan. Het duurde ruim een uur voor we een betrouwbaar restaurantje hadden gevonden dat ook nog open was en betaalbaar. Uiteindelijk belanden we bij een chinees waar ze heerlijke loempia’s, spaghetti met kip en chili hadden. Opvallend was dat de kaart hier in het Italiaans was, in tegenstelling tot andere chinezen in het buitenland die meestal toch wel de namen van gerechten in de eigen taal benoemen.
De terugrit naar Rome was via een andere route met meer stations dus hadden we onderweg genoeg tijd om te lezen en kwamen we na een lange dag om 23.14 aan op het station vanwaar het nog een kwartiertje lopen is naar het hotel. Een route die je normaal liever niet wilt nemen daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley