Delft - Calais - Dover - Hever - Gilwell Park

Na een paar nachten weinig geslapen te hebben en vroeg opgestaan te hebben, werd vandaag dit ritme voortgezet. Al om half zeven ging de wekker zodat we tegen zeven uur in de auto zaten (gelukkig was alles al ingepakt) en de weg op konden om naar het zuiden af te zakken. Natuurlijk moest er eerst ook nog getankt worden en een ontbijt gehaald, zodat we uiteindelijk pas om half acht echt onderweg waren. Het eerste stuk reed Ruben tot we ergens in Belgie pauze hielden om te wisselen en even wat koffie te drinken. Vlak voor Antwerpen kwamen we in de file terecht dus reden we via de Liefkenshoektunnel richting Gent, Brugge en vervolgens Calais. Hier hadden we een dubbele paspoortcontrole, waarvan ik niet doorhad dus bij de tweede doorreed en dus achteruit moest. Vervolgens moesten we inchecken, gelukkig deden ze er niet moeilijk over dat we te laat waren, en kregen we te horen dat we rij 601 moesten volgen; het was echt een gigantische doolhof, maar al snel kon ik de auto de boot oprijden.

Aan boord gingen we naar het passagiersdek waar we even iets hebben gelezen en vervolgens naar de krijtrotsen van Dover hebben gekeken. Ondanks de vermoeidheid was het een erg mooie tocht en kregen we steeds meer zin in deze paar dagen weg. Om half een lokale tijd kwamen we aan en konden we de rotsen van dichtbij bekijken.

Vanaf hier volgden we de snelweg richting Londen tot aan Leeds Castle, deze was erg prijzig dus wouden we niet naar binnen en helaas lag het ook buiten het zichtsbereik. Daarom reden we verder naar Igtham Mote, Ruben had hier een documentaire van gezien en wou hier daarom graag heen. Helaas was dit huis gesloten, dus konden we weer verder. Gelukkig bleek een paar kilometer verderop de weg langs het huis te lopen, zodat we over de schutting konden kijken en toch het huis konden zien. Dat was pas een staaltje vakmanschap, midden in de gigantische tuinen waar engelse landhuizen bekend om staan. De volgende en laatste tussenstop van vandaag was Hever Castle, dit kasteel staat bekend als het kasteel waar Anne Boleyn is opgegroeid. Begin 19e eeuw is dit door een Amerikaan gekocht en helemaal gerestaureerd naar de 17e eeuwse stijl en zijn er gigantische tuinen aangelegd. Na een wandeling door het kasteel met de mooi ingerichte kamers (helaas mocht je geen foto's maken)liepen we door naar de vele tuinen, met onder andere een schaakspel van conifeer, een waterdoolhof, een 'normaal' doolhof, een italiaanse tuin, rozentuin en nog veel meer.

Het was ondertussen al vrij laat geworden, en nog anderhalf uur rijden naar Gilwell Park, dus besloten we in een keer door te rijden. Nadat we eenmaal op de M25 (de rondweg van Londen) zaten was het erg makkelijk. Gelukkig zaten we aan de goede kant en stonden we niet in de gigantische file bij de toltunnel zoals de andere kant. Tegen zeven uur kwamen we aan op Gilwell park en was het even zoeken na de kampeer beheerder. Op het gigantische veld stonden slechts twee groepen, een nederlandse en een duitse groep dus mochten we zelf kiezen waar we wouden staan. Terwijl Ruben de tent opzette probeerde ik op de nieuwe gaspit te koken, wat best goed ging. Na een heerlijke kampeermaaltijd was er nog genoeg tijd om een rondje te lopen over het landgoed. Het was voor mij al weer drie jaar geleden, maar de belangrijkste bezienswaardigheden kon ik gelukkig nog herinneren. Zo zijn we bij de eikenboom geweest waar de gilwellkralen vandaan komen, the walk of faith met veldjes voor ieder geloof, de camper, de palen met bordjes die naar alle wereld jamborees wijzen en over het activiteitenterrein compleet met zwembaden, vijvers om vlotten te bouwen, klimmuren, klimmachines, high ropes, teambuildingsvelden en nog veel meer. Die avond gingen we voor het eerst sinds lange tijd vroeg naar bed...