Wedstrijddag 3

Vrijdag was de derde battledag en zoals verwacht liep de spanning nog meer op. De teams van Han en Eindhoven hadden samengespannen en officieel twee klachten ingediend tegen de TU Delft. Dus nog voordat we begonnen werden we al door de jury bij elkaar geroepen omdat ze met het team wouden praten. De teamleider was echter nog in de hotelkamer bezig met het businessplan waar ze gister nog een aantal veranderingen in wouden, dus deze werd opgebeld en moest komen. Wat met de flinke afstanden hier dus nog wel even kon duren. Toen hij er was werd het beklag gedaan en mochten ze zich tegenover de jury verdedigen. Daarna was het tijd om de tanks te vullen met weer precies 5 L brandstof en was het wachten op de chauffeurs en begon pas tegen kwart voor elf de race. Net zoals gister werd er eerst 7 minuten stationair gedraaid en vervolgens mochten de tuctucs een voor een vertrekken. Dit keer reden echter 'professionele' tuctucdrivers die ze uit de stad hadden gehaald. Deze zagen de lol er wel van in hebben veel plezier beleefd aan het rijden van de rondjes en het feit dat mensen voor hun gingen rennen om water of iets lekkers te halen. Ook dit keer ging er wat verkeerd; al in de tweede lap stond de tuctuc stil. Dit omdat de sproeier verkeerd was afgesteld en te rijk vloeistof inspoot waardoor de motor verzoop (althans heb ik me laten uitleggen). Deze afstelling na het monteren van de brandstoftank heeft echter een onafhankelijke monteur gedaan dus daar konden we niets aan doen. Tegen de tijd dat we ter plaatse ware bleek de tuctuc weer up en running. De rest van de race verliep voor ons zonder bijzondere dingen, het team van Groningen had echter last van oververhitte remmen en het team van de SRM (universiteit waar we logeren) had ook problemen die gelukkig tijdig opgelost konden worden. Enig minpuntje was alleen dat de andere teams tijdens de stops de motor stationair lieten draaien en onze chauffeur luisterde naar wat hem was opgedragen en hem uitzette. Het was weer erg warm en dit keer waren er meer Nederlanders; waaronder een freelance journalist van het anp dat sinds een jaar in Delhi woonde en verslag deed van de race en de zoon van een adviseur bij Enviu die wiskunde studeert aan de TU Delft en direct naar onze tent toeliep. Zoals gister liep ook alles weer uit dus na de race was het even lunchen waarna de tanks uit de tuctuc gehaald werden. Vanwege de klachten mocht Delft echter niet aan de tuctuc komen en werd hij met ducktape dichtgeplakt zodat niemand stiekem er aan kon komen en de carburateur kon vervangen. Pas tegen vier uur (ongeveer drie uur na de race) nadat de rest van de teams hun metingen hadden gedaan mochten ze deze open breken en stond het zwart van de jury, organisatie en monteurs om te oordelen of de carburateur wel of niet oorspronkelijk was (wat natuurlijk het geval was). Dit was dus de vierde keer dat het gecheckt werd; want eerder de dag had Vincent ook al de manual moeten halen om dit te bewijzen. Uiteindelijk was het zover en kon ook Delft gaan meten hoeveel brandstof verstookt was en of de nieuwe uitlaat een succes was. Gelukkig was het resultaat zeer positief en is er 11,1 % brandstof bespaart ten aanzien van gister. Het wordt nu spannend tussen Delft en Han, aangezien Groningen voor spek en bonen meereed en Eindhoven nauwelijks verschil had (ook al waren de resultaten niet officieel). Han heeft echter vermoedelijk een verschil van 30% (ze doen erg geheimzinnig dus blijft het gissen) maar wel met een oplossing die 5 tot 6 keer zo duur is, dus de strijd blijft spannend tot morgenavond de uitslag komt. Het middagprogramma werd gelukkig gecanceld, omdat de organisatie doorhad dat ze toch te veel van de deelnemers vroegen en het gewoon veels te warm was. Daarom hebben we even lekker rustig aan gedaan en daarna met het hele team, de begeleiders vanuit de TU Delft en de vrijwilligers van de SRM University gaan eten bij de Punjabi tent die eerder gesloten was. Dit was echt super lekker. Op tafel kwamen allerlei soorten gerechtjes met naan (een soort brood in matzevorm) dat je moet scheuren met je rechterhand (lijkt wel romeins) en dan in de saus moet dippen en opeten. Het was echt superlekker dus toen we allemaal vol zaten gingen we met de tuctucs terug en hebben we nog even gekletst en een eerste vorm van afscheid genomen.