Wedstrijddag 2

Vandaag (donderdag) was de tweede wedstrijddag en moest de tuctuc om acht uur paraat staan. Gelukkig was Vincent door de lange nacht behoorlijk opgeknapt en kon hij er weer vol tegenaan. Jeroen en Paul in de kamer hiernaast zijn zelfs al om drie uur opgestaan als echte diehards om het laatste verslag af te ronden. Hiervoor moest hij eerst opgehaald bij het autolab omdat ze 's-avonds onder 'custidy' werden genomen zodat niemand stiekem kan sleutelen. Het bleek ook dat Groningen uit de race lag omdat er telkens nieuwe dingen aan hun systeem niet bleken te werken met datgene wat ze hadden bedacht. Ondank de vele tips en ook praktische hulp die Vincent afgelopen dagen had gegeven om ze in ieder geval functioneel te laten zijn. Doorzetters als dat ze waren hadden ze echter de tuctuc terug gebracht naar originele staat (wel met nieuwe motor) zodat ze als een soort van baseline konden dienen. Het eerste deel van de race bestond uit het demonteren van de tanks om deze leeg te wegen en te vullen met tot de milimeter afgemeten 5 L benzine, toen bleek dat ze de olie vergeten waren. Voor een paar teams was dit erg simpel, voor de tuctuc van Han die reed op een lpg tank betekende dit echter dat het hele dak van de tuctuc afmoest om deze te demonteren. Waardoor ze pas tegen half elf (anderhalf uur later dan gepland) konden beginnen met de race. Hier werd het startsein gegeven en moesten ze allemaal tegelijk hun motor starten en stationair laten verlopen. Wat niet heel erg eerlijk was omdat dit betekende dat de eerste team dit korter hoefde te doen dan het laatste team waar ze dus geen rekening mee hadden gehouden... Mehmet en ik zijn ondertussen maar pizza's gaan halen voor het ontbijt van alle teamleden. Het doel van de race was om vief keer vijf laps van 1,8 km met drie stops van 10, 20 en 30 seconden en een aantal drempels te rijden in 6 minuten tijd. Voor iedere snellere of langzamere ronde werden er negatieve punten geteld. Het team van Han had echter uitgerekend dat sneller rijden en meer besparen plus de negatieve punten meer zou opleveren dan zich aan de tijd houden dus deze reden erg snel. Na deze vijf laps kreeg iedereen tien minuten pauze om van chauffeur (en sandbag om het gewicht gelijk te houden) te wisselen. Ondertussen waren er een aantal systeems uitbedacht om de race zo goed mogelijk te laten lopen; zoals muziek om rustig te blijven rijden, een eigen kilometerteller in plaats van de originele, een 100 meter voor de stops de motor al uitzetten en uit laten rollen om zo heel veel brandstof te besparen etc. Het was een erg spannende race, waarbij na de wissel in de tweede lap er bij het team van Delft een probleem was toen er een band lek was. Gelukkig kon de tuctuc op eigen kracht terugrijden waardoor deze lap wel telde en was er een mechanic die verbazend snel de band had verwisseld met zijn eigen tuctuc waardoor ze maar 1 lap miste en die op het eind moesten inhalen. Om van spanning te spreken... Hierna was de lunch waarna de teams weer hun tank moesten demonteren om te wegen en te meten. En zowaar het team van Delft heeft met een oude motor (een van de weinige met een originle motor) de minste brandstof verbruikt!!! Eindhoven was echter een close second en omdat Han op lpg rijdt valt er nog niet veel over te zeggen totdat morgen de baseline (in originele staat met ervaren tuctucdriver) gereden wordt en het verschil per tuctuc uitgerekend kan worden. Maar de eerste positieve resultaten (1 op 15 terwijl hij oorspronkelijk 1 op 11 reed) zijn er. Daarna was het wachten op de professionals die langskwamen om de verschillende plannen te beoordelen en ondertussen kwamen er nog een aantal schoolklasjes van de engineering faculteit die uitleg kregen over de verschillende projecten. Al snel bleek dat hoe meer vragen ze stelde des te beter ze het plan begrepen. Ook al was dit verreweg het meest simpele plan. De wedstrijdspanning was ook steeds meer te voelen met nog meer klachten van andere teams en een jury die steeds meer vragen ging stellen. Wat er maar op wijst dat de andere teams bang zijn om te verliezen... Tot slot mochten ze terug naar het autolab om de tuctuc onder het toeziend oog van de monteur terug te brengen naar originele staat terwijl Vincent en ik met een paar van zijn nieuwe vrienden gingen uit eten. Helaas was dit restaurant gesloten dus moesten we nog een stukje verder rijden waar we in een restaurant hebben gegeten van een nieuw dorp dat gebouwd wordt door een autofabriek voor zijn werknemers inclusief scholen, winkels en alles erop en eraan. Dit was erg lekker en we hebben veel kunnen kletsen; onder andere over hun toekomstplannen (willen werken bij BMW in Duitsland, waarvoor hij bezig was met een duitscursus) toen we echter overgingen op het duits volgde hij het niet meer zo heel erg. Maar we hebben hem wel een paar woordjes geleerd. Daarna gingen we terug waar Vincent nog kokosolie heeft gehaald voor zijn voeten en een stukje gereden op de motor van die vriend. Omdat hij erg langzaam reed ging het erg wiebelend. Uiteindelijk waren we tegen zeven uur terug in het hotel waar Vincent nog verder ging werken aan het rapport en ik deze blog ben gaan typen en de foto's bewerken (helaas is internet erg traag dus kan ik ze nog niet plaatsen; maar er zitten erg gave foto's tussen).