Water & Bergen

Vandaag zouden we rond negen uur vertrekken omdat de jongens gingen raften op de Zanskarrivier. De tocht erheen ging eerst richting het noorden. Als eerste kwamen we wer langs het vliegveld en heel veel legereenheden. Vervolgens stegen we zodat je een mooi uitzicht had op de Indusvallei en daarna een stuk over een gletsjer wat je kon herkennen aan de enorme stenen in het veld. Vlak voor Nimmu verlieten we de snelweg voor een bergweg die er pas sinds 2001 lag. Hier vloeide ook de Zranskar en de Indus samen waarbij je een groot verschil zag in helderheid. Na de brug over de Indus was het nog ongeveer 30km rijden over deze eenbaans bergweg langs scherpe bochten (lang leve de toeter), lagen er overal stenen en was het wegdek aangetast door landslides. Ook waren er regelmatig stroompjes smeltwater over de straat waar de chauffeur doorheen moest rijden.

Uiteindelijk kwamen we aan bij de start, net na het stadje Chilling waar de boten al klaar lagen en iedereen zich moest omkleden in een wetsuit en helm om zich te beschermen tegen het koude water. Na ongeveer een half uur uitleg en veiligheidsinstructies mochten ze aan boord waar eerst even droog geoefend werd. Toen de instructeur tevreden was mochten ze vertrekken, in totaal waren er drie boten met zes roeiers en instucteur en nog een in een kano. Ik vond het wel erg jammer dat ik niet meekon,
maar het was wel beter zo.

Zelf mocht ik met de chauffeurs mee en hebben we eerst thee gedronken in Chilling. Binnen zaten alle chauffeurs en buiten de toeristen, voornamelijk trekkers voor wie dit het eindpunt was. Het was allemaal eenvoudig maar wel erg gezellig. Daarna gingen we verder rijden waar we na 10km de bootjes inhaalden. Na een vlugge foto beloofde de chauffeur te stoppen bij de brug om zo een mooie foto te kunnen maken. Hier kon ik echter eerst nog een half uur genieten van de bergen en het ruizen van het water tot na een half uur de kano ten tonele verscheen. Met het fototoestel in de aanslag heb ik geprobeerd in korte tijd zoveel mogelijk fotos en filmpjes te maken. Vanaf hier was het nog ongeveer 10km naar het eindpunt in het dorpje Nimmu waar er een soort camping was en je in de schaduw kon genieten van de omgeving. Echter voor ik goed lag hoorde ik de eerste boot al dus was het nog vlug even fotos maken en daarna met zijn allen lunchen. Ze waren ook bevriend geraakt met een meisje uit een andere boot dat overboord was gevallen en de jongens gered hadden. Nadat ik alle verhalen had gehoord was het toch goed geweest dat ik het niet had gedaan.

We waren vrij vroeg terug in het hotel dus kon iedereen bijkomen voor we gingen eten bij Leh View, ook een rooftoprestaurant met een mooi uitzicht op de stad. Het eten hier was erg lekker. Er waren er nog een paar die hun email gien lezen
Dus zijn we alvast naar huis gelopen. Echter hebben we bij een ysplitsing de verkeerde weg genomen waardoor we terug in het centrum kwamen en een andere weg hebben genomen waardoor we helemaal verdwaald waren. Na een paar keer de weg vragen en verkeerd gewezen te zijn (toegeven dat ze iets niet weten ligt niet in de cultuur) mochten we een voor een achterop bij een vriendelijke motorrijder. Dit was erg spannend vooral omdat er niets bekend te zien was. Maar gelukkig was hetmaar vijd minuutjes naar het hotel waar de rest al op ons aan het wachten waren. Toen werd Vincent opgehaald en konden we rustig slapen.