Groningen - Veer Weser - Hechthausen

De volgende dag hebben we de wekker op tien uur gezet. Dankzij de regen waren we wel eerder wakker, maar omdat we toch niet veel konden doen zijn we blijven liggen. Omdat het niet minder werd zijn we maar opgestaan, toen bleek dat Chris al de afwas had gedaan. Tijdens het douchen heeft Vincent koffie gezet en ontbijt klaargezet. Tijdens het inpakken kwam er een cameraman van RTV-Noord buurten voor een nieuwsitem die avond over kamperen in de regen. Na een kort interview met Chris, waarbij hij steeds dezelfde vragen stelde, en een paar shots van de Trabant gingen we verder inpakken en konden we rond twaalf uur op pad. De tocht van vandaag zou ons naar het buitenland brengen, ons doel was in principe Stade. Echter indien mogelijk met de veer naar de andere kant van de Elbe.

Net over de grens hebben we broodjes gekocht bij de Lidl, en daar op het parkeerterrein knakworsten opgewarmd. We kregen hier een paar rare blikken toegeworpen, zowel om de situatie als het vervoersmiddel, maar daar zagen we de humor wel van in.

Terug in de auto werd besloten de stop in Wilhelmshaven over te slaan, aangezien dit toch te veel om zou zijn en vanaf Friedeburg direct koers te zetten op Stade, via Varel. Door het missen van een afrit kwamen we op een landweggetje terecht bij een molen in functie en heel veel windvaantjes.

Onderweg wisselden zonneschijn en regen elkaar af. Vlak de wissel van chauffeurs hoorden we iets raars bij het rechterachterwiel. We hebben toen de auto geparkeerd op een grasstrook voor een boerderij in Stadland, ondanks dat de bewoners thuis waren, zijn ze niet komen kijken. Vanaf hier hadden we uitzicht op de dam van de baai Jadebusen. Op het wiel waren ook rode vlekken te zien. Na een aantal pogingen om de trommel los te krijgen bleek dat het verkeerde vet voor de lager was gebruikt. Na een grondige schoonmaak werd alles in elkaar gezet en bleek de remschoen niet te passen. Deze werd dus ook maar vervangen. In totaal heeft dit klusje bijna twee uur en een flink nat pak gekost. Toen alles was ingepakt en iedereen weer schoon was, werden de tijdelijke gasten (vliegen) van de auto met deodorant weggejaagd en gingen we op weg naar de veer over de Wesel bij Sonstadt. Dit keer zat Vincent aan het stuur en ging Chris kaartlezen.

We moesten echter eerst tanken in Loxstedt, waarna we verder reden richting Brake voor de veer. Het eerste stuk volgden we een wal langs de Wezer. Deze stond al van ver aangegeven, dus dit was niet moeilijk. Hier lag de veer lag al klaar dus we konden direct de boot oprijden. Op de boot waaide het flink, dus na uitgewaaid te zijn stapten we terug in de auto voor de laatste etappe van vandaag.

Onderweg hebben we nog de regenboog mogen bewonderen. In het laatste stuk werd het landschap wat glooiender, waarvan de heuvels gesierd werden met landbouwvelden. Er kwamen ook steeds grotere gaten in het wolkendek dat ons een klein beetje hoop gaf op beter weer de volgende dag, want op deze manier op vakantie was niet echt wat we hadden gehoopt. Vlak na de laatste kruising met nog 10 km te gaan, liet Vincent nog een keer zien dat hij kon keren met aanhanger. We waren namelijk de camping voorbijgereden, aangezien deze in een dorpje voor het dorpje dat op de adresgegevens stond lag. Gelukkig konden ze ons bij een benzinestation de juiste weg wijzen. Rond 8 uur bereikten we de vooraf geplande tussenhalte van vandaag; Hechthausen. Ook dit was nog even zoeken; bij de benzinepomp werd ons de weg terug gewezen naar het vorige dorp. Daar aangekomen was de receptie al gesloten. Gelukkig konden de medewerkers van het restaurant ons de weg wijzen naar een `spatkommersfeld`. Dit veld lag er speciaal voor laatkomers die daar hun tent konden opzetten en de volgende dag konden betalen of verhuizen naar een vaste plek. Daar zijn bijzonder vlug de tenten opgezet en het eten gekookt; vandaag stond mie met zoetzure saus en babi pangang op het menu. Ook deed Vincent een poging de fakkels aan te steken, die waarschijnlijk nat waren geworden en daardoor vrij moeilijk deden. Dit gold ook voor de olielamp, die we daarom maar hebben weggegooid. Na het eten ging Linda afwassen en gingen Chris en Vincent in het donker knutselen aan de auto. Dit ging echter niet al te voortvarend, waardoor er tegen elven werd besloten dat het er op zat voor vanavond en het beter was om te gaan slapen zodat het de volgende morgen bij daglicht het makkelijker ging.