Dag 15.
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
07 Augustus 2007 | Verenigd Koninkrijk, Chelmsford
Eenmaal aangekomen bleek alles eigenlijk al gedaan te zijn; alles was verzameld, afgebroken etcetera. We hebben met een buggy de tenten weggebracht, waarna het moment van afscheid nemen kwam. Vrijwel iedereen had hier moeite mee, dus hebben we afgesproken om vanavond samen naar de sluiting te gaan. Ons team is namelijk een echt team geworden en ik hoop dat ik mensen snel weer zie of over vier jaar. Ze hadden ook nog vijf vrijwilligers nodig die wouden blijven om nog wat in te laden en weg te brengen etcetera. Na geluncht te hebben en even gerelaxt op de bank bleek dat er een auto met spullen naar Gilwell park ging en de gastenboeken moesten daar ook heen. Gelukkig was er genoeg plek in de auto dus kon ik ook mee. Dit vond ik echt geweldig want Gilwell en de sunrise waren twee van de hoogtepunten waar ik me op had verheugd. En morgen worden er helaas geen excursies meer georganiseerd naar Gilwell. Eenmaal daar aangekomen zijn we naar het Witte Huis gegaan om de gastenboeken te overhandigen aan het archief en hebben we een prive-rondleiding gekregen terwijl andere ist-ers hard aan het werk waren om alles af te breken. Toen het drie uur was, was het echter weer tijd om naar huis te gaan en heb ik mijn spullen meegenomen naar hier, waar ik ben blijven steken in het internetcafe omdat er geen rij was. Op een gegeven moment ging het regenen, dus ben ik hier maar blijven surfen. De weblogdie ik had geschreven voor de wj-site blijkt ook online te zijn. Op een gegeven moment ben ik toch maar gegaan, gelukkig lijkt het altijd in de tent harder te regenen dan dat het daadwerkelijk doet. Dus viel dat nog wel mee. Na me snel omgekleed te hebben in kleding die beter bij dit weer pasten zijn we met zijn allen wezen eten. Vanavond is tenslotte de sluiting en daar wil je wel bij zijn. Toen ik na het eten even mijn tanden ging poetsen kwam ik twee collega's tegen, dus ben met hun meegelopen naar de arena. Helaas regende het nog steeds dus had iedereen regenjassen aan en paraplu's bij zich. Wat best jammer was omdat diegene achteraan niets meer konden zien. Nadat we met andere collega's hadden verzameld zijn we naar voren gelopen, zodat we alles konden zien. We zaten vlak achter de deelnemers die gelukkig allemaal zaten, zodat we ook wat konden zien. De sluiting was op zich wel mooi met veel traditionele dansen uit landen die we ook al bij recepties hebben gezien. Tijdens het laatste nummer viel Ashwini (India) flauw, nadat ze naar de kliniek was gebracht heeft het nog een halve nacht geduurd voor ze weer aanspreekbaar was. Hier hebben we echter niet op gewacht. Na de sluiting ben ik terug gelopen naar de tent, waar Corine al was dus ben ik ook maar gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley