Hechthausen - Elbe veer - Husum - Kollund

Vandaag zijn we wat vroeger dan gister opgestaan; om acht uur ging de wekker. Daarna gingen de heren meteen knutselen aan de auto, de motor werd helemaal uit elkaar gehaald en grondig schoongemaakt. Gezien de afstand gingen we er vanuit dat dit best nog een keer kon gebeuren. In de vier uur tijd die dit kostte heeft Linda koffie gezet en ontbijt voorbereid. Vervolgens werden ook de tenten leeggeruimd, betaald en iedereen heeft uitgebreid gedoucht en telefoons opgeladen. Toen alles klaar was werd er ontbeten, vlug de tenten en gereedschap ingepakt. Op het laatst was er nog een kop koffie en werden de moeren aangedraaid zodat we rond een uur eindelijk konden vertrekken.

Na geld gepind te hebben werd er recht afgestevend op de Elbeveer. In het dorpje Wischhafen is bij de bakker vers brood gehaald, voor op de boot.

Eenmaal bij de boot was er een zeer lange rij, waar we moesten wachten. Dit duurde erg lang. Toen we verder naar voren waren, konden we uitstappen en bleek dat er meerdere ponten actief waren en dat er slechts een paar auto’s / vrachtwagens op konden. Dat verklaarde ook waarom er regelmatig wel verkeer van de andere kant langs kwam. Het was een zelfde boot als de vorige dag.

Vooraan hadden we uitzicht op de wadden met bijbehorend natuurgebied in de Elbe. De boot bracht ons met de achtersteven eerst naar de overkant tijdens een half uur durende overtocht. Waarbij de verse koffie die je in het onderruim kon kopen er bij de heren goed in ging. Pas op het einde draaide het schip zodat iedereen vooruit de boot kon verlaten. In een gat in de aansteiger was er nog een verzameling badeendjes aangelegd. duurde echter bijzonder lang. Het was dezelfde veer van gister, maar dan veel voller. Vanaf hier nam Chris het stuur over, voor een lang stuk naar Denemarken.

Het eerste deel reden we vlak langs de dijk langs de Elbe. Dit was voornamelijk weidegebied, met verderop een enorme kernreactor, die we vanaf de boot al hadden gezien. Deze lag direct in een gehucht met meerdere woningen, wat volgens Vincent veiliger was dan de potentiële bedreiging van het water. Na nog een paar kilometer werden we op de 5 verrast door een enorme brug met steile helling die ons bij Blankenmoor over het Noord-Oostzeekanaal leidde.

Tot slot was het nog een saai stuk van ongeveer 50 kilometer, waar Linda languit op de achterbank in slaap is gevallen van Heide tot vlak voor Husum. Hier zijn we het dorp ingereden op zoek naar het Schloss vor Husum. In dit dorp waren veel naambordjes met Peters, ook allemaal afkomstig uit de omgeving van Limburg, waar de grootvader van Vincent nu woont. Bij het oude centrum hebben we de auto geparkeerd en naar het tourist point gelopen. Dit was het oude raadshuis dat in de 15e eeuw was ontworpen door een architect genaamd Peters, uit Maastricht. Hier hebben we een folder meegenomen voor een wandeling door het centrum van de stad. In het dorp hebben we de eerste kennismaking gehad met ‘Deense’ invloeden; namelijk de Mariakerk aan het dorpsplein was ontworpen door een Deen. Op het plein waren er ook een tweetal marktkramen waar we verse paprika`s hebben gehaald voor bij de spaghetti vanavond.Daarna liepen we als eerste richting de scheepswerf, waar op een pilaar was aangegeven wat de waterstanden waren en lag er een oud schip ter bezichtiging op het werf. Tot slot zijn we terug naar de markt gewandeld, om vanaf daar door Schlossgang naar het kasteel te wandelen. Op het binnenplein, onder een boom vond een vogel het nodig een ei te laten vallen op het vest van Linda, meer toeval kon niet. Daarna zijn we teruggelopen naar de auto, die hier niet ver vandaan stond. Nadat we vlak voor we de autoweg weer opgingen hebben getankt.

We hadden besloten naar Kollund te rijden in plaats van Møgeltonder. Dit zou de volgende dag een flink aantal kilometers schelen, en kastelen zouden we nog genoeg zien. Ook klonk dit dorp meer Scandinavisch door de camping met uitzicht op een fjord. Onderweg werden de heuvels steeds hoger en werd landbouw afgewisseld met enorme naaldbossen. Waar we telkens een klein stukje van mee pakten. Ook was er ongeveer om de 10 km een windmolenpark geplaatst. Zo reden we van de Westkust van de Duitse streek Holstein naar de Oostkust. Bij de grensovergang van Duitsland naar Denemarken was er even een fotopauze, onder andere voor het eerste Deense tarweveld. Een Deen was zo vriendelijk om achter ons te gaan rijden, om zo baan voor ons te maken en wij makkelijker de weg op konden.

Nog geen 5 kilometer over de grens, vlak voorbij Krusa vonden we het dorpje Kollund waar de camping was gelegen van die dag. Op de camping werden we een beetje overvallen door de luxe van vele faciliteiten die dit uitstraalde. Bij de receptie bleek dat we gelukkig in euro’s konden betalen en dus geen geld hoefden te wisselen. Ook nu weer was het tenten opzetten en koken. Chris had in de ochtend een grapje gemaakt over dat hij spaghetti wou als ontbijt, dus was dat ons avondeten.

Na het eten hebben we een wandeling gemaakt naar het strand bij de Flensburger Fjord. Vanaf het strand had je een mooi uitzicht op de Duitse stad Flensburg aan de andere kant van het water. Aan de Deense kant waren het voornamelijk bossen die de oever sierde. Toen het later werd, kwamen er steeds meer jongeren met breezers het strandje op. Dus na wat foto’s, gingen we terug naar de camping waar Chris en Vincent gingen afwassen en een poging deden telefoons op te laden. Linda ging vroeg naar bed, voor zo ver dat mogelijk was met de jeugdige buren, die regelmatig door de bewaking van de camping tot rust werden gemaand.