Champagne plantage, kelders en proeven

Vandaag bleven we iets langer liggen voordat we gingen ontbijten en de auto namen naar het Champagne huis Taittinger. Hier zouden vier rondleidingen gegeven worden in het engels, helaas ging de eerste niet door wegens een gebrek aan belangstelling dus moesten we ruim twee uur wachten. De nabijgelegen bezienswaardigheden van het Jezuietencollege met bibliotheek en planetarium waren echter in de ochtend gesloten, wat ook gold voor het St. Remi museum van de archeologie naast de St. Remi basiliek. De basiliek zelf was echter wel geopend dus liepen we via een middeleeuws plein naar de basiliek. Deze basiliek is de oudste van Reims en de grootste Romaanse kerk van Noord-Frankrijk. In 852 werd er al op deze plek een kerk gewijd. Later werd er een nieuwe kerk gebouwd die recht zou doen aan de heilige St. Remi die hier begraven ligt en de gouden schaal waarin de olie werd bewaard waarmee de koningen werden gezalfd. Je komt de kerk binnen via een zijportaal en wordt meteen overweldigd door de beeldengroep "Graflegging" uit 1530 en het centrum van de kerk met het graf van St. Remi en wederom de schitterende glas-in-loodramen. De kooromgang is ook erg mooi met zijn zijkappelen en de drie verdiepingen met zuilbogen. Persoonlijk vond ik deze kerk ook zeer indrukwekkender dan de kathedraal in het centrum. Vanaf de heuvel waar deze basiliek op was gebouwd kon je goed het centrum zien met de kathedraal. Helaas was de gevel aan de voorzijde niet goed zichtbaar door de kermis. Via de tuin liepen we terug naar het Champagne huis waar we heerlijk nog even in de zon met zonnebril op konden lezen / muziek luisteren.

Om half twaalf begon de rondleiding en daalden we met een lift af naar de kelders die hier gebouwd zijn door de romeinen die de bergen afgraven voor het bouwmateriaal in zeer opmerkelijke smalle pijpen en vervolgens pyramidevormig uitlopend. Later werden deze opgravingen gebruikt door de abdij die hierboven was gelegen en de champagne werd bewaard. Via drie deuren was er toegang tot de abdij. Deze locatie bezat ruim 4 km aan gangen waarin champagneflessen 8 tot 10 jaar wachten tot ze verkocht konden worden. De gangen waren vroeger aangesloten op de kathedraal en de basiliek St. Remi. Aan het einde van de rondleiding mochten we natuurlijk ook de champagne proeven, persoonlijk vond ik hem niet zoet genoeg en heb ik wel betere champagne gehad. Helaas werd het gebouw waar het proeven plaatsvond verbouwd voor een groter toeristisch centrum met shop waardoor er veel geluidsoverlast was en je met grote groepen in een klein zaaltje werd gepropt.

Na het champagne proeven liepen we een stukje heuvelafwaarts richting het Jezuietenklooster op zoek naar een restaurantje. Het enige wat we tegen kwamen was een italiaans restaurantje waar we heel veel andere toeristen die we eerder hadden gezien tegen kwamen (toch goed zo'n monopoliepositie). De aankleding was erg klassiek met bestek dat afkomstig was uit Italie en omdat we allebei gingen voor de huisgemaakte lasagne werd de ene schaal die ze nog op voorraad hadden gedeeld en aangevuld met saus en salade. Het was echter erg druk voor twee personen dus ging het erg traag en stonden we precies om twee uur voor het jezuietenklooster (op dat moment zou het open gaan). De voorstelling in het planetarium zou echter pas over drie kwartier beginnen en was in het Frans en het klooster met zijn indrukwekkende bibliotheek was tijdelijk/permanent gesloten. Dus liepen we terug naar het musee St. Remi. Dit museum is gevestigd in het voormalige gigantische St. Remi abdij met maar liefst twee voorportalen en gebouwen in verschillende bouwstijlen. Zo was er een erg mooi trappenhuis uit 1778 en een gotische zaal dat op de lijst van Unesco werelderfgoed is geplaatst. De collectie bevat op de begane grond voornamelijk voorwerpen uit de Gallo-Romeinse tijd en en op de eerste verdieping zalen met voorwerpen uit verschillende tijdsperiodes. Vooral de maquettes uit de prehistorie en romeinse tijd waren erg mooi en een aanvulling op de rest van de voorwerpen die je in ieder ander soortgelijk museum kan vinden en gaven een goed beeld van het leven in die tijd. Persoonlijk kan ik daar heel erg in op gaan en bedenken hoe het leven zou zijn geweest als Romein.

Nadat we allebei het museum hadden gezien liepen we terug naar de auto (de alcohol uit dat ene glaasje champagne was ondertussen wel uitgewerkt) en namen we dit keer de Champagne route rondom het Saint-Thierry massief. De route begon in de buurt van het hotel en voerde in het begin voornamelijk door landbouwgebied. Het was een hele andere route dan de vorige avond met iets grotere dorpjes met hele mooie uitzichten, waaronder een panorama over Reims en dorpjes die tussen de heuvels lagen. Ook de dorpjes zelf met bloemen, fonteinen en kerkjes waren erg mooi. Zoals het aangezicht van de parochiekerk in het dorpje Queuz. De heuvels waren erg stijl waardoor ik op een zeer steile helling in de bocht een hellingproef moest doen en straatje keren in een straat waar de ruimte werd geblokkeerd door andere auto's. Gelukkig vond de auto het allemaal prima en kwamen we veilig terug in Reims. Halverwege hebben we nog een klein uitstapje gemaakt naar Fismes voor een kop warme chocolademelk in de plaatselijke stamkroeg en een fotomoment van het zeer sierlijke Gotel-de-Ville.

Het was hier nog opvallend druk bij de Carrefour terwijl het al zeven uur was. Omdat het nog niet was gelukt om champagne te kopen deden we dat in deze gigantische supermarkt van makro grootte met groot aanbod van food en non-food producten. Tanken bij de Carrefour ging helaas niet door; tegen de tijd dat we hadden gezien hoe anderen hier waren heengereden (over een afzetting heen) en klaar stonden om de pinpas in het automaat te steken kwamen er twee zeer boze mannen aan die vertelden dat de tank was gesloten. Dat kan gebeuren, dus wij nietsvermoedend terug naar het hotel (wat er tegenover lag) waar we bij de receptie vroegen wat het dichtstbijzijnde benzinestation was zodat we voor we morgen naar de kerk zouden gaan konden tanken. Hier kwamen we er achter dat de diesel op een aantal plekken op was vanwege de stakingen bij raffinaderijen en er dus geen diesel meer werd geleverd en de Fransen aan het inslaan waren gegaan. Hij tipte ons twee benzinestations waar we nog wel iets zouden moeten vinden, helaas waren deze ook dicht of hadden niets meer. Ook een zoektocht op de tomtom gaf geen resultaat dus werd het tijd om de autoverzekering te bellen. Zij konden echter niets doen omdat er sprake was van overmacht, en konden alleen een extra hotelovernachting regelen. Omdat we die voor die nacht nog hadden en er geen mogelijkheid was om met de trein terug te gaan, wederom vanwege stagingen belde ik toch maar naar mijn ouders. Die gingen kijken wat er mogelijk was terwijl wij terug reden naar het hotel; het was ondertussen tien uur. Daar kregen we te horen dat we in ieder geval opgehaald zouden worden de volgende dag dus gingen we met een gerust hard eten in het grillrestaurant (was erg lekker). Waar we een smsje kregen dat het was gelukt om drie jerrycans van 5 L te vinden zodat ik mijn auto in ieder geval terug kon rijden over de grens en bedacht Astrid dat we misschien Laura konden bellen en vond zij het niet erg om met Paulus mee te rijden voor een lunch in Frankrijk...

Terwijl Sophie nog even achter het internet zat viel ik bijna in slaap tijdens het lezen.