Tibidabo

Vandaag ging dus iedereen zijn eigen weg; Inge en Mireille gingen shoppen, Paulus en mijn moeder gingen ook de kathedraal bezoeken en nog wat andere gebouwen en Anne, Niek en ik gingen na advies van Thomas de berg Tibidabo op. Dit was een nog groter avontuur dan de dag ervoor. Het eerste stuk was met de metro, daarna moesten we een stuk lopen richting de trein (of overstappen, maar dat was ook slecht geregeld door de werkzaamheden). Waarbij we langs Casa Batlló liepen, dit was ook weer een huis ontworpen door Antoni Gaudi en gebouwd tussen 1905 en 1907. De gevel was erg bijzonder met allemaal golven en een erg mooi mozaïek. Vervolgens namen we de trein naar Avenida Tibidabo. Dit was midden in een villawijk met enorm mooie villa’s en heel veel ruimte. Je had vanaf hier ook een uitzicht op een lange straat die helemaal doorliep naar de zee. Vervolgens was de planning om de Tramvia Blau (blauwe tram) te nemen, echter moest je hier apart voor betalen en mochten we met onze Barcelona kaart gratis met de bus naar de Place de Funicular. Waar we met een bergtram het laatste stukje voltooiden tot we de top op 512 meter hoogte hadden bereikt.

Deze heuvel is de hoogste van de bergketen Serra de Collserola. De heuvel bevindt zich officieel binnen de stadsgrenzen van de stad Barcelona. Je had hier drie bezienswaardigheden; de kerk “Iglesia del Sagrat Cor”, het kinderpretpark Tibidabo en een tv-toren. Op ons lijstje stond in principe alleen de kerk en als we tijd hadden ook de tv-toren. De kerk leek wel een beetje op de Sacré-Coeur van Parijs, niet alleen omdat ze op een berg staan maar ook qua decoratie en architectuur. Als eerste kom je via een mooi versierde portaal de kerk in, die het vooral moet hebben van de breedte en niet van de lengte. Hier hangen hele mooie kroonluchters en voor in de kerk hebben ze vier kapellen met mozaïeken van verschillende Maria verschijningen. Vervolgens kom je via de sacristie bij een lift waarmee je naar boven kan tot de tweede verdieping. Hier is een plateau waar je helemaal rond kan lopen en een fantastisch uitzicht hebt op de bossen landinwaarts. Dit gaf echt een enorm vrij gevoel. Je kan nog hoger komen via allemaal trappen tot in de punt waar op de hoogste toren een Christusbeeld staat. Na iedere trap is er weer een terras zodat je heel veel kan genieten van het uitzicht (en er dus heel veel dezelfde foto’s, maar net ietsjes anders zijn). Vanaf hier kan je weer naar beneden met de lift tot de eerste verdieping waardoor je op het enorme plateau komt dat je van boven kon zien. Hier hebben we even uitgerust en van de zon genoten; ondanks dat het eind oktober was, was het nog erg warm. Er werden ook de laatste voorbereidingen getroffen voor de bruiloft, dus deden we erg langzaam aan zodat we de bruid konden zien. Na lang wachten gingen we toch echter naar beneden op zoek naar het souvenirwinkeltje waar Niek nog wat wou kopen voor zijn vriendin. Dit had hij echt enorm serieus aangepakt de afgelopen dagen, maar gelukkig slaagde hij hier. Eenmaal buiten zagen we de auto waar de bruid in zat, die blijkbaar ook ergens op wachtte.

Vanaf hier gingen we direct terug naar het centrum en vervolgens door het wat luxere winkelgebied naar de Barri Gotic om Anne de kathedraal te zien en nog even rond te slenteren door de steegjes. Helaas moesten we nu betalen voor de kathedraal dus gingen we terug naar het hotel. Ondertussen keken we goed uit naar een restaurant om die avond te eten. Ook werden nog de laatste boodschappen gedaan zoals zwarte spaghetti. Toen iedereen er was gingen we met zijn allen op zoek naar een restaurant wat best moeilijk was omdat iedereen een andere smaak had. Omdat we in de buurt van het hotel niets konden vinden namen we alvast de metro naar de stad omdat daar een buffetrestaurant zou zitten waarvan we een kaartje hadden gevonden in het hotel. Deze was gelukkig wel snel gevonden en hier kon iedereen zelf opscheppen wat en hoeveel je lekker vond inclusief het drinken voor een vast bedrag.

Na het eten namen we de aerobus terug naar het vliegveld waar we ruim op tijd waren en we dus nog even van de zon konden genieten. Niet veel later waren we terug in Brussel waarna we naar huis reden en iedereen in zijn eigen bed kon kruipen na dit avontuur.