Gaudi

Vandaag stond in het teken van Gaudi; een architect die een aantal bouwwerken in en nabij de stad Barcelona heeft ontworpen. Na het ontbijt gingen we als eerste op weg naar de Sagrada Familia. Voor deze kerk een foto maken van het hele gezin was namelijk een van de wensen van mijn moeder. Hiervoor namen we een andere metrohalte dan gister waarbij we langs de Santa Maria del Mar liepen die vlak in de buurt van het hotel stond. Deze kerk is al in de 14e eeuw gebouwd met stenen uit de Montjuic en was vrij sober, zelfs de pilaren stonden enorm uit elkaar. Als deze iets verder uit elkaar hadden gestaan, zou de kerk zijn ingestort wegens instabiliteit, een knap stukje architectuur dus. We kwamen er zelf in via de achterkant en liepen er via het voorportaal naar buiten. Het portaal was erg mooi versierd.

Bij de metrohalte van aankomst was het even zoeken naar waar de Templo Expiatorio de la Sagrada Família zich bevond. Wel vonden we een tabakwinkeltje waar we direct kaarten en postzegels hebben gekocht om te versturen. De kerk, althans wat het zou moeten worden, was daarna niet moeilijk te vinden. Er was namelijk een heel huizenblok vrij voor dit enorme gebouw, wat als hij af is de grootste kathedraal van de wereld moet worden. Hetgeen een beetje verraderlijk is want Barcelona heeft al een kathedraal. Er wordt echter al sinds 1882 aan gewerkt en de eerste ontwerpen komen van Gaudi. Dit kan je vooral goed zien in de uitwerking van de torens, de facades en de pilaren. Voor de kerk moest geld betaald worden, omdat het een Verzoeningskerk is wordt met dit geld de bouw bekostigd. Ze hopen er in 2020 mee klaar te zijn. Eenmaal binnen was het best bijzonder om in een kerk te zijn waar nog gebouwd wordt. Er is een korte route uitgezet waardoor je een indruk krijgt van de vorderingen. Ook kan je met een lift naar een van de torens. Aangezien het bij de liften heel erg druk was en de wachttijd volgens de bordjes een uur was besloten we hier niet op te wachten. Achteraf waren we hier heel blij mee, want aan de andere kant van de kerk (bij de geboortefacade) waren ook liften zonder rij. Dus konden we toch van het uitzicht en de bouw van de torens genieten. De trappen naar beneden liepen via verschillende torens en waren een waar doolhof met leuke uitzichtjes, verrassende trappen en details. Eenmaal beneden kon je onder de kerk doorlopen, je komt dan door een soort museum met oude tekeningen, maquettes (waaronder een hele ingewikkelde met allerlei touwtjes die het gewicht construeren) en een aantal voorwerpen. Na afloop was het tijd waarvoor we kwamen; namelijk een foto van ons voor de kerk. Het was even zoeken na de meest geschikte plek, deze werd echter verraden door de grote horde toeristen. Die allemaal bij elkaar bleken te horen en net doorliepen toen wij daar aankwamen.

Het begon al middag te worden, dus de eersten kregen al trek. Helaas was er niets in de buurt waar we het over eens waren. Je had alleen de keus uit de MacDonald of een paar dure restaurantjes. Dus besloten we door te reizen naar de tweede bezienswaardigheid van die dag; namelijk het Park Guell. Hierbij moesten we overstappen met de metro, en wegens werkzaamheden ondergronds moesten we eerst naar boven om vervolgens weer ergens anders naar beneden te moeten. Dit vonden we niet erg want daartussenin was een bakkerij met zitplek dat precies was wat wij zochten voor de lunch. We kwamen ook nog langs de Casa Mila, een van de andere werken van Gaudi. De bijnaam voor dit huis is La Pedrera, hetgeen De Steengroeve betekend. Vooral de schoorstenen op het dak waren zeer bijzonder.

Na dit oponthoud kwamen we na een stuk wandelen bergopwaarts vanaf de metro bij Park Guell. Dit park ligt in het staddeel Gracia en heeft een oppervlakte van 15 hectare. Ook dit park is ontworpen door Gaudi. Wat je al aan het hekwerk kan zien. Vervolgens als je binnenkomt heb je twee poortwachtershuisjes en een enorme trap met een Salamander. Na hier even rondgedwaald te hebben en de nodige foto’s gemaakt te hebben besloten we in groepjes op te splitsen, zolang dit maar groter was dan een. Uiteindelijk gingen mijn moeder en Paulus de ene kant op richting het Gaudi Museum en wij op avontuur door het park helemaal de berg op. Hierbij kwamen we bij een enorm dakterras dat steunt op wel 100 pilaren. Rondom dit terras is een enorme golvende zitbank versierd met heel veel mozaiek. Daarna gingen we via een smal bergpaadje helemaal naar boven tot we niet verder konden en hier via de andere kant weer naar beneden. Niek heeft dit stuk misschien wel twee- driedubbel gelopen zoveel energie had hij. Eenmaal terug bij het plateau waren we veel eerder dan afgesproken dus stuurden we een smsje naar onze ouders en genoten op het terras van een ijsje. Vervolgens daalden we via de andere kant verder af waarbij ze nog een aantal bijzondere pilaren stonden. Dit park staat niet voor niets op de lijst van Unesco en is zeker een bezoekje waard!

Toen liepen we terug naar de metro, waarbij ons de geparkeerde auto’s opvielen die geparkeerd waren volgens het principe boem is ho. We kwamen ook nog langs een kerk met klooster waar ze in de tuin een grot hadden met een Jozefbeeld. We kwamen ook nog langs een aantal winkeltjes waar ik voor Vincent een stropdas heb gekocht.

Omdat er een paar vermoeid waren gingen we terug naar het hotel om even uit te rusten en om te kleden. Om daarna naar een restaurant te gaan dat in de reisgidsen stond vermeld als zeer bijzonder en waar je op tijd moest zijn omdat ze een wachtrij hebben van een uur. Op weg hiernaar kwamen we nog langs een druk plein waar later een overheidsgebouw bleek te staan waar de president aanwezig was en dus veel camera’s en politie aanwezig was. We waren ruim op tijd bij het restaurant en hebben hier ongeveer een half uur moeten wachten tot het om zeven uur geopend werd. Dit restaurant lag aan het bezienswaardige Placa Reial, vroeger het plein waar het koninklijk paleis stond. We stonden op dat moment halverwege in de rij en werden vermaakt door een echtpaar dat danste. We hadden geluk en konden met de eerste golf naar binnen. Het eten viel echter mee, en we zaten behoorlijk op de tocht. Maar het was een zeer gezellige avond.