Steden, kloosters & Bergen-Belsen
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
04 September 2010 | Duitsland, Celle
De eerste stop was de ruine van de Aegidienkirche, de torens en muren van deze ruine staan nog overeind na de bombardementen in WO2 en staan nu symbool voor de betrokkenheid bij de slachtoffers van de bombardementen in Hiroshima, Japan. Vanaf hier kon je al goed de koepel zien van het nieuwe raadhuis. Een gigantisch gebouw dat de uitstraling heeft van een paleisje en zelfs het stadhuis hier in Delft niets bij lijkt. Het was dan ook wel begrijpelijk dat er zoveel stelletjes waren die vandaag hier aan het trouwen waren of in het achterliggende park foto's aan het maken waren. Zeker nu het zo mooi weer was en de zon volop scheen. Vervolgens volgden we de rivier de Leine naar het Leineschloss, niet zo interessant en nu een hotel en de zogenaamde Nana-beelden. Een beeldengroep van drie zeer abstracte menselijke figuren met vrolijke prints. Om hier te komen moesten we over de wekelijkse vlooienmarkt wat we natuurlijk niet erg vonden. Aan het eind van de dag was het ons allebei gelukt om iets leuks mee te nemen.
De route ging vervolgens de Altstad in met veel vakwerkhuisjes en mooie gevels, de oudste wolkenkrabber van Duitsland (13 hoog) het balhuis, een moderne versie van de stadsmuur, het oude raadhuis, een aantal kerken (waar natuurlijk wederom getrouwd werd) en vooral heel veel terrasjes. Van de paar druppels regen die hier vielen hadden we gelukkig weinig last. De altstad liep vloeiend over in het moderne winkelcentrum met een koopgoot die doorliep tot in het station. Hier hebben we even pauze genomen om te genieten van een heerlijke versgebakken wafel en er achter kwamen dat mijn pinpas uit de portemonnaie was verdwenen. Op de heenweg zijn we dus bovenlangs gelopen, tot we bij het station kwamen en er een spektakel was van de politie met heel veel spelletjes die kinderen konden doen, en vervolgens in het station afgedaald om door de koopgoot terug te lopen richting de opera. Waarna ons rondje compleet was en we nog bijna een hele middag hadden te gaan. Dus tijd voor nog een rondje over de vlooienmarkt en een bezoekje aan de basiliek (die gesloten was vanwege een bruiloft) en de Frank Gehry toren (dat was wel even zoeken).
Terug in het centrum kwamen we langs een boekwinkel met reisgidsen waar we even keken of er niet iets anders interessants in de buurt lag en besloten we met de auto naar het klooster Wienhausen (met vooral veel wandtapijten van Vlaamse afkomst en een grote voorraad van middeleeuwse gebruiksvoorwerpen die gevonden zijn tijdens het aanleggen van elektriciteit) te rijden. Al snel waren we het stedelijk gebied uit en reden we door een landschap dat werd gevarieerd door maisvelden en heidegebied. Hier aangekomen mocht je alleen naar binnen met een rondleiding en was de laatste net begonnen dus konden we alleen buitenlangs rondlopen. Rondom het klooster zijn veel andere gebouwen neergezet zoals de klokkentoren, een hotel (met wederom een bruiloft), een watermolen en diverse gigantische boerderijen uit de 19e eeuw. Het was dus zeker de moeite waard om door dit heidestadje een rondje te lopen. Helaas was de heide die volop in de nazomer zou bloeien al uitgebloeid en kenmerkend zou zijn voor deze omgeving al uitgebloeid.
Door deze "tegenvaller" besloten we nog een half uurtje te rijden naar Bergen-Belsen om daar het voormalige concentratiekamp te bezoeken. Zoals verwacht was dit monument vrij toegankelijk en konden we in alle rust een rondje lopen over dit zeer indrukwekkende terrein vol verhalen. De vele grafheuvels waar afschuwelijke getallen opstonden van de aantallen doden die daar na de bevrijding waren begraven maakten dat je stil werd en je de ruimte kreeg om je eigen gedachten te ordenen. Natuurlijk hebben we gezocht naar de grafsteen van Margot en Anne Frank, maar wat meer indruk maakte waren de nederlandstalige grafstenen die een beetje afgezonderd in het bos lagen en vertelden over familieleden die elkaar nooit hebben mogen kennen. We hebben het rondje afgemaakt langs waar vroeger het crematorium heeft gestaan en over een grasveld wat vroeger het "centrale plein" was en alle barakken hadden gestaan. De maquettes gaven aan hoe groot het vroeger was geweest en hoeveel mensen hier hebben gezeten. Nu is het een zeer vredig oord waarbij de stilte zegevierd en je gedachten los komen.
Na dit momentje van bezinning hadden we toch best wel trek gekregen dus reden we terug naar het oude middeleeuwse stadje Celle met geweldige gevels. De een nog ouder dan het ander en een zeer interessant raadhuis. Hier waren gelukkig vele betaalbare restaurantjes waardoor het erg makkelijk was om iets te kiezen, natuurlijk gingen we voor de schnitzel en hahnenburst... Waarbij we allebei alleen al na het vlees vol zaten en zelfs geen zin meer hadden in een dessert. Na het eten reden we nog een rondje om toch het paleis te zien (volgens de tomtom was het raadhuis het paleis, maar een schildering in het restaurant leek daar niet echt op), wat gelukkig erg mooi verlicht was. Waarna we over een nieuwe weg die de tomtom nog niet kende terug in nog geen half uur terug reden naar Hannover. Om na een lekker uitgebreid bad / lezen in slaap te vallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley