Bierbrouwen

De volgende ochtend mochten ze een beetje uitslapen en zou om tien uur het programma beginnen. Helaas was Thomas niet op tijd wakker en ging ik met Pien en Jelmer die zich vrijwillig hadden aangemeld boodschappen doen in Overpelt. Wat nog best een zoektocht zou zijn. Terwijl de rest aan het wachten was bleek dat er wel pionierhout was maar geen touw was meegenomen dus kon dat onderdeel niet doorgaan. Toen was het ook nog even zorgen dat er fietsen geregeld werden wat moeilijk ging omdat dit verzoek niet binnen zou zijn gekomen, terwijl ik er een paar keer over had gemaild, maar ja de reservering van het terrein verliep ook niet vlot. Maar om een uur waren we terug, de boodschappen uitgeladen en konden we op de fiets stappen naar de Achelse Kluis. Dit klooster lag op de Nederlands-Belgische grens en zou 16 kilometer fietsen zijn dus in een uurtje goed te doen. Althans, als we goed waren gefietst. Om kwart over twee zou er een noon gebed zijn waar we mochten aanschuiven waarna we een rondleiding zouden krijgen, speciaal door Thomas geregeld. Dus toen bleek dat we 6 kilometer te ver naar het oosten zaten en het al tijd was, was het heel hard fietsen met tegenwind geblazen. Tegen kwart voor drie kwamen we uiteindelijk aan en bleek dit geen probleem te zijn voor de broeder die ons een rondleiding gaf. We begonnen in de kapittelzaal, vervolgens naar de kerk, de gangen, de oude kloostercel en eetzaal en vervolgens buiten langs. Dit was best een gok geweest of het wel zou aanslaan, maar iedereen luisterde aandachtig en er waren er ook een paar bij die het heel interessant vonden. Toen we na afloop in de stallen het lokaal gebrouwen abdijbier gingen proeven was echter iedereen over. Nadat ook de laatste souvenirbiertjes waren ingesagen stapten we weer terug op de fiets om via een andere route waarvan de weg iets duidelijker was terug te fietsen naar het kampeerterrein.

Hier aangekomen (half zeven) was het al gaan schemeren dus werd iedereen aan het werk gezet om aardappelen te schillen, groenten te snijden, vuur te stoken, water halen etcetera want er moesten heel wat kooltjes zijn om 24 maaltijden in zilverfolie op te warmen. Het idee was een zelfgemaakte stampot van aardappelen, ui / prei / wortels of sperziebonen naar keus en een braadworst. Dit met een klontje boter of slokje wijn een kwartier / half uur tussen de kooltjes (afhankelijk van welke plek) en smullen maar. Het nadeel hiervan is dat pas tegen negen uur de eerste mensen konden eten, ook al hadden ze eerder een beker soep gekregen die boven het vuur was opgewarmd en dat de een het superlekker vind en de ander aangebrand of nog niet gaar is.

Omdat het eten vrij lang had geduurd en het al donker was ging het vuurwerk maken niet door en besloten we ook het nachtspel te skippen en meteen over te gaan op het bier drinken. Ook kwamen er al snel geluiden van mensen die moe waren, we hadden tenslotte een vrij actief programma gehad en al sinds half zeven bij en rond het kampvuur bezig. Gelukkig werden we nog even vermaakt met een vuurspuwshow van Marcel en jongleren en gitaarspel van Bart, maar al vroeg ging iedereen naar bed.