Ochtend 1
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
14 September 2008 | Nederland, Bentveld
Ook vandaag was het zeer relaxt opstaan; althans voor de meesten. Arie en Piers die hadden besloten in de hangmat te slapen wat ze niet allebei even goed was bevallen. Nadat de tenten waren afgebroken en het terrein was nagelopen en de auto’s ingepakt werden we in groepjes verdeeld voor een hiketocht terug naar het station.
In plaats van allemaal moeilijke routetechnieken waren er alleen maar een paar vraagjes die je moest beantwoorden. Dus liepen we als eerste groepje eerst richting de grote weg waar we in de zon een bankje vonden om op ons gemak de vragen te beantwoorden. Dit was echter minder makkelijk dan gedacht. Maar een zwerver geeft niet op dus uiteindelijk hadden we wat we dachten dat de route was. We waren ondertussen ingehaald door beide andere groepjes dus waren we de laatste. De route die we hadden was echter behoorlijk simpel en had ook de nodige aanpassingen nodig. Uiteindelijk hebben we, ondanks dat we dachten verkeerd te lopen, toch de hele route gelopen en zijn we ergens in het gras gaan zitten van waar wij dachten dat het eindpunt was. Dit was echter absoluut niet in de buurt van het station. Dus hebben we toch maar voor de zekerheid een telefoontje gepleegd waarna we te horen kregen toch terug of eigenlijk verder te moeten lopen naar het station. Na nog meer uitgerust te hebben, hebben we dit dan ook maar gedaan waar we zeer verwonderd waren dat we er als eerste waren. We hebben hier lekker van het zonnetje genoten terwijl we wachten op de anderen en de bagage. Toen iedereen er was werd de bagage weer verdeeld en kon ik gelukkig samen met een paar anderen met de auto terug. Eenmaal terug op het kruithuis was het vlug de fiets pakken en naar huis gaan om even goed te slapen.
In plaats van allemaal moeilijke routetechnieken waren er alleen maar een paar vraagjes die je moest beantwoorden. Dus liepen we als eerste groepje eerst richting de grote weg waar we in de zon een bankje vonden om op ons gemak de vragen te beantwoorden. Dit was echter minder makkelijk dan gedacht. Maar een zwerver geeft niet op dus uiteindelijk hadden we wat we dachten dat de route was. We waren ondertussen ingehaald door beide andere groepjes dus waren we de laatste. De route die we hadden was echter behoorlijk simpel en had ook de nodige aanpassingen nodig. Uiteindelijk hebben we, ondanks dat we dachten verkeerd te lopen, toch de hele route gelopen en zijn we ergens in het gras gaan zitten van waar wij dachten dat het eindpunt was. Dit was echter absoluut niet in de buurt van het station. Dus hebben we toch maar voor de zekerheid een telefoontje gepleegd waarna we te horen kregen toch terug of eigenlijk verder te moeten lopen naar het station. Na nog meer uitgerust te hebben, hebben we dit dan ook maar gedaan waar we zeer verwonderd waren dat we er als eerste waren. We hebben hier lekker van het zonnetje genoten terwijl we wachten op de anderen en de bagage. Toen iedereen er was werd de bagage weer verdeeld en kon ik gelukkig samen met een paar anderen met de auto terug. Eenmaal terug op het kruithuis was het vlug de fiets pakken en naar huis gaan om even goed te slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
