Avond 1
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Mama
12 September 2008 | Nederland, Bentveld
Nadat alle zwervers, eerstejaars en bagage waren verzameld was het eerst tijd voor een stevige voedzame maaltijd. Na het eten gingen we op weg naar de trein en werd de afwas gedaan door achterblijvers en mensen die nog materiaal waren vergeten. Het was ons onbekend waar we heen gingen, zelfs voor diegene die ons daarheen zou leiden. Dus stapten we in een onbekende trein naar een onbekende locatie waar we op een onbekende plek eruit stapten. Gelukkig was de groep nog compleet. Lang leve het mobiel internet was er al snel uitgeplozen welke kant we van dit onbekende station op moesten lopen. Deze weg was niet zo heel erg moeilijk omdat het alleen maar rechtdoor was. Halverwege kwamen we Joep en Fieke tegen die er al eerder waren dus bewees dat maar dat we op de juiste plek zaten. Desondanks was het toch mogelijk om vlak voordat we er waren verkeerd te lopen. Nadat we als achterhoede de rest kwijt waren besloten we toch maar een stukje terug te lopen waar we de rest van het spoor weer konden oppakken. Na nog heel lang over deze weg gelopen te hebben en veel mooie huisjes bekeken kwamen we aan bij het labelterrein waar we zouden overnachten.
Hier werden in het donker de tenten opgezet, wat voor sommigen een stuk makkelijker verliep dan voor anderen. Hetgeen niet alleen te maken had met de persoonlijke vaardigheden als wel met de uitrusting. Nadat alle tenten toch stonden werden we in een paar auto’s gepropt voor een nachtelijke rit. Ergens op een andere onbekende plek vlakbij het strand werden we gedropt. Hier zijn we eerst met zijn allen naar het meer gelopen waar er twee zwervers waren die een duik durfden te nemen. Daarna was het tijd om terug te lopen. Al snel spleet de groep in twee subgroepjes; een voorhoede van ongeveer drie man en de rest. Ondanks pogingen om toch bij elkaar te blijven. Een stuk later hoorden we in het bos nog wel stemmen van de anderen maar waren ze de hele andere kant opgegaan. Het was nog een behoorlijke wandeling door allemaal bossen en langs weiden waarbij natuurlijk het nodige verkeerd gelopen werd. Je maakt tenslotte geen gebruik van internet tijdens een dropping! Jammer was alleen wel dat twee behoorlijk lange wegen parallel liepen met alleen wat hoogteverschil waardoor de tocht veel langer werd dan gepland. Op een gegeven moment kwamen we echter bij een kroeg waar de mensen ons konden vertellen dat we vlakbij waren. De verleiding om hier toch niet even te blijven was groot, maar op het kampeerterrein was er ook bier. Dus liepen we toch verder. Na aankomst werd het vuur wat aangewakkerd en het nodige gekletst. Later kregen we een bericht van de andere groep dat ze verdwaald waren en dus maar op bezoek zijn gegaan bij de ouders van Laura die daar in de buurt wonen. Dus toen ben ik maar naar bed gegaan.
Hier werden in het donker de tenten opgezet, wat voor sommigen een stuk makkelijker verliep dan voor anderen. Hetgeen niet alleen te maken had met de persoonlijke vaardigheden als wel met de uitrusting. Nadat alle tenten toch stonden werden we in een paar auto’s gepropt voor een nachtelijke rit. Ergens op een andere onbekende plek vlakbij het strand werden we gedropt. Hier zijn we eerst met zijn allen naar het meer gelopen waar er twee zwervers waren die een duik durfden te nemen. Daarna was het tijd om terug te lopen. Al snel spleet de groep in twee subgroepjes; een voorhoede van ongeveer drie man en de rest. Ondanks pogingen om toch bij elkaar te blijven. Een stuk later hoorden we in het bos nog wel stemmen van de anderen maar waren ze de hele andere kant opgegaan. Het was nog een behoorlijke wandeling door allemaal bossen en langs weiden waarbij natuurlijk het nodige verkeerd gelopen werd. Je maakt tenslotte geen gebruik van internet tijdens een dropping! Jammer was alleen wel dat twee behoorlijk lange wegen parallel liepen met alleen wat hoogteverschil waardoor de tocht veel langer werd dan gepland. Op een gegeven moment kwamen we echter bij een kroeg waar de mensen ons konden vertellen dat we vlakbij waren. De verleiding om hier toch niet even te blijven was groot, maar op het kampeerterrein was er ook bier. Dus liepen we toch verder. Na aankomst werd het vuur wat aangewakkerd en het nodige gekletst. Later kregen we een bericht van de andere groep dat ze verdwaald waren en dus maar op bezoek zijn gegaan bij de ouders van Laura die daar in de buurt wonen. Dus toen ben ik maar naar bed gegaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
