Sultanahmet

Voor vandaag stond het Topkapi paleis en de wijk Sultanahmet op de agenda. Eigenlijk hadden we een deel hiervan gistermiddag nog willen doen, maar vanwege de vertraging en de lange rij bij de douane is dit verschoven naar vandaag.

Na het opstaan en heerlijk uitgebreide ontbijtbuffet gingen we meteen op pad naar het Topkapi paleis dat hier om de hoek ligt (we kijken tegen de buitenmuren aan vanuit de hotelkamer). Vanaf de ingang was het een aardige klim naar boven naar het eerste hof waar we de kaartjes moesten kopen. Via het tweede hof met toegang tot de harem en de rest van het paleis kwamen we bij de troonzaal (hier was het erg druk, maar niet veel bijzonders), de bibliotheek (hier was niemand, maar vond ik wel mooi), de schatkamers waar iedereen was vol met allerlei goud en steentjes, niet echt mijn ding. Op een gigantisch mooie diamant na, ingelegd met 48 brillant gesneden diamanten. Zo'n grote diamant had ik nog nooit gezien en was erg indrukwekkend. Helaas was het erg koud en regenachtig (zelfs natte sneeuw) waardoor het minder sfeer had dan het bij een zonnetje zou hebben. Het uitzicht vanaf het vierde hof op de Bospurus en het aziatische deel van Istanbul vanuit het zomerpaviljoen was wel erg mooi. Hier zouden we maandag heen gaan.

Nadat we het hier wel hadden gezien liepen we even terug naar het hotel om wat warmers aan te trekken en namen we de tram naar de Hagia Sophia en Blauwe Moskee. Via het hippodroom (in romeinse tijden het centrum van de stad) dat helemaal open lag was het even flink zoeken naar de ingang van de Blauwe Moskee. Maar nadat we die driekwart rond waren vonden we hem toch en was het net twaalf uur (gebedstijd) dus staken we het plein over naar de Hagia Sophia (in de vierde eeuw gebouwd als een van de oudste kerken en later in gebruik genomen als moskee). Dit was een gigantisch grote hal met op de verdieping erg mooie Christelijke mozaieken. Vooral de 56 m hoge koepel was erg mooi en groot. Zo groot dat je het niet eens op de foto kreeg. Vlakbij de ingang was ook de ingang naar de Basilica Cisterna. Deze gigantische ondergrondse gewelven die wel wat weg hebben van een basiliek met de 336 zuilen (vandaar de naam) boodt ruimte aan 80.000 kubieke meter water, ooit in de vijfde eeuw gebouwd om de paleizen van de Byzantijnse keizer Justinianus. Dit vond ik tot op heden een van de mooiste plekjes van Istanbul en compleet onverwacht. Vooral de belichting maakte het heel erg sprookjesachtig, geen wonder dus dat dit is gebruikt voor een scene in een James Bond film. Het was ondertussen al twee uur, tijd dus voor een lunch in een overdekt paviljoen waar het erg warm was en ze lekkere ommeletten hadden (over het eten en de vriendelijkheid mag je hier niet klagen, zeker niet in toeristische gebieden).

Na de lunch liepen we door de Grote Bazaar waar ik Astrid leerde kennismaken met het onderhandelen. We hadden een paar mooie kashmirshawls gezien, dus haar een beetje uitgelegd hoe we dat gingen aanpakken en laten zien hoe je het voor elkaar krijgt dat ze zakken tot de prijs die jij ervoor wilt betalen. Vanaf de bazaar was het aardig heuvelopwaarts naar de Süleymaniye-moskee, die helaas ook gesloten was vanwege gebed. Dus weer helemaal heuvelafwaarts langs een winkeltje waar ze organzazakjes en minibloemetjes verkochten voor de bruiloft en een bank om het aantal lira's weer aan te vullen (gaat harder dan verwacht). Terug naar het hotel waar ik nu dit zit te typen tot we straks gaan eten.

We zijn wezen eten in hetzelfde restaurant als gisteravond. Was erg gezellig en goed, dus waarom niet. We zaten dit keer naast twee nederlandse meisjes, waarvan de een de ander uitgebreid op de hoogte aan het brengen was van de voorbereidingen van haar bruiloft... Blijkt achteraf dat de eigenaar van het restaurant uit Katwijk komt, geen wonder dat we ons er zo thuis voelen. Speciaal voor Astrid hadden ze de tv vanavond ook overgeschakeld naar een duitse voetbalwedstrijd die goed werd bekeken door de medegasten.