6 kerstmarkten

Het ontbijt was enkel beschikbaar tussen 7 en 9 uur, dus van uitslapen was er vandaag helaas geen sprake. Na een douche met een lekke douchebak waardoor de hele (mini) badkamer blank stond konden we aan tafel schuiven bij een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Het uitchecken ging ook voorspoedig en de man hielp ons nog aan een kerstmarkt aan te wijzen op de kaart (we wisten dat het er zes waren en hadden er drie al ontdekt, dus zochten er nog drie). Gingen we om half tien als eerste terug naar het hauptbahnhof. Hier zochten we een bagageservice zodat Astrid haar tas niet tijdens het shoppen hoefde mee te slepen.

Vervolgens werden we min of meer door de gigantische stroom meegenomen richting de Dom die natuurlijk als eerste bezocht werd. De kerstmarkt was pas om tien uur open dus we moesten ook nog even tijd rekken. Helaas was het ook hier erg druk waardoor er toch veel indrukken achterwege laten en blijft het beperkt tot een rondje lopen om je te vergapen aan de schitterende glas-in-loodramen en de hoge gewelven. Het was dus ook heel erg makkelijk elkaar kwijt te raken in deze massa.

Na de dom liepen we naar de eerste kerstmarkt achter de dom. Dit is ook tevens de grootste en zelfs zo vroeg op de ochtend al de drukste. Op dit plein waren veel stalletjes aanwezig waar je eten kon kopen, op iedere hoek kon je wel glühwein in speciale mokken krijgen, genieten van een warme bratwurst of flammenkuchen, hele dikke snert dat meer wegheeft van stamppot en nog veel meer lekkers. Voornamelijk gerookt of gegrild boven een vuur. Verder waren er veel stalletjes die ‘luxe’ producten verkochten zoals handgeblazen glas, ingewikkelde houtsnijwerken, speelgoed, handgemaakte kaarsen, warme winterkleding en teveel om op te noemen. Halverwege was er ook een stand waar ze pinnen verkochten waar je je haar mee kon opsteken. Natuurlijk werd er gevraagd of ik naar voren wou komen zodat ze konden demonstreren dat het ook heel goed mogelijk is bij lang en dik haar. Het werd ook meteen een stuk drukker. Het meest opvallende aan deze markt was nog wel de hoeveelheid Nederlands die er gesproken werd; met of zonder Vlaams accent.

Aangezien deze markt erg druk was liepen we al vrij snel door naar de volgende kerstmarkt op de Altermarkt; via een opengebroken winkelstraat kwamen we daar sneller dan verwacht. Het eerste dat hier opviel waren de vele kerstbomen en de andere vormen van de stalletjes. Eigenlijk bestond dit plein uit twee gangpaden waar je voornamelijk drinken kon halen en kruiden / specerijen kon kopen. Met in het midden een ouderwetse draaimolen. Deze markt hadden we dus ook al vrij snel gezien en ging eigenlijk naadloos over via een zijpad van de kerstmarkt aan de Heumarkt (vlakbij de Rijn). Op dit wat grotere plein hadden ze een speciaal straatje voor antiek (waar ze onder andere mistletoe verkochten), speelgoed, juwelen. En wederom een hapje en drankje, waaronder een stalletje waar ze fruit gedompeld in gesmolten chocola verkochten. Ook hadden ze hier een ijsbaan die goed gebruikt werd door de lokale kinderen, met gigantische plassen water zodat ze het erg koud hadden en een minireuzenrad.

De eerste drie markten hadden we al vrij vlug gehad dus namen we de tram voor een halte naar de Neumarkt. Deze kerstmarkt hadden we gisteravond ook al gezien bij de overstap en was ingericht in engeltjesthema en lag midden in het ‘normale’ winkelgebied. Deze markt had mijn persoonlijke voorkeur vanwege de sfeer en het aanbod van de cadeautjes in deze stalletjes. Het was ondertussen al lunchtijd aan het worden en het rondlopen op de markten ging steeds sneller, omdat je het op een gegeven moment toch allemaal wel gezien hebt. Dus gingen we op zoek naar een plek om te lunchen in de passage (waar het lekker warm was). We hadden een plekje gevonden met heerlijke relaxstoelen maar kwamen er al snel achter dat dit erg populair was voor ouders met een baby. Nadat er een had plaatsgenomen trokken ze als een magneet ook andere jonge ouders aan voor een adempauze. De quiche met een grote hoeveelheid salade was erg lekker evenals de warme chocolademelk met slagroom (zonder suiker). Na weer opgewarmd te zijn en lekker gegeten te hebben zijn we nog even naar de boekenwinkel geweest die er tegenover lag en zijn we naar de vijfde kerstmarkt gelopen.

Deze kerstmarkt lag aan de Rudolphplatz en was via een erg dure winkelstraat goed te bereiken. Midden op dit plein staat de Romeinse Hahnentor met als gevolg dat de mokken op dit plein als je ze tegen elkaar aanzet de poort vormt. Deze markt was veel van wat we al eerder hadden gezien plus een stalletje waar ze heel veel Keulen souvenirs verkochten, maar dan in thema; handgeblazen torentjes, kerstballen met de dom, sneeuwballen met de dom, etc.

De middeleeuwse markt hadden we voor het einde bewaard omdat we hier allebei het meeste van verwachtte. Na een overstap met de metro en vervolgens nog een stuk lopen (maar alsnog sneller dan met de bus) kwamen we aan bij het Chocolademuseum waar het weer lekker druk was. Voor deze markt moesten we onverwacht entree betalen, maar die drie euro hadden we wel over voor de middeleeuwse stalletjes die ons waren beloofd. De eerste stal was een smid inclusief aambeeld en kleine oven en verkochten veel handgesmeden harnassen en kleine sieraden. Vervolgens was er een vrouw die inkt en kalligrafie verkocht maar daarna hield het middeleeuwse wel op. Er was een stal waar ze vruchtenwijn verkochten, allerlei keramiek, natuurlijke sieraden etc. Absoluut erg mooi, maar persoonlijk niet de moeite waard voor het betalen. Van het programma met af en toe muziek kregen we ook niet veel mee, behalve een dromedaris die in de kou aan een paaltje stond zodat toeristen hier foto’s van konden maken en hem wat eten mochten geven. Na een kort rondje waren we hier dus al snel weer weg.

Het wachten op de bus naar het station liet erg lang op zich wachten, dus een twintig minuten verder en drie bussen in de tegengestelde richting later besloten we langs de kade terug te lopen via de Heumarkt terug naar het station. Dit was best goed te doen; gelukkig was het niet zo koud als afgelopen week. Tegen vier uur waren we terug op het station en gingen we op zoek naar een wc, die we uiteindelijk vonden. Vervolgens namen we nog een pizzabroodje, omdat het nog even wachten zou zijn tot we in Venlo waren. Het oorspronkelijke idee was om in Keulen te eten, maar omdat we het allebei wel gezien hadden besloten we dit uit te stellen. Dus nadat we de vertrektijden hadden gevonden (die vervolgens pas vanaf de maandag daarop in bleken te gaan) en kaartjes hadden gekocht (we werden gelijk aangesproken door een stationsbediende die ons op zijn mobiele automaat aan kaartjes kon helpen, maar wel erg traag was maar wel de juiste vertrektijd en spoor had; namelijk over 50 minuten!!!) Hadden we ruim de tijd om de tas van Astrid weer op te halen en bij de koffietent onder het juiste spoor te wachten. Op het laatste moment besloot ik om toch bij een restaurantje hier een wok te bestellen in plaats van tot Venlo te wachten, omdat dat waarschijnlijk uit zou lopen op (weer) een patatje omdat we daar pas tegen zeven uur zouden aankomen, en voordat je dan gegeten hebt en in Delft bent weer een flink aantal uur later bent.

Een uur later (17.25), was het erg druk op het spoor en bleek iedereen de trein naar Mochengladbach te willen nemen. Gelukkig hadden we in een smal paadje twee klapstoeltjes waarop we de rit konden zitten terwijl de trein heel rustig aan ieder stationnetje een aantal passagiers kwijtraakte. Tegen de tijd dat we bij het eindpunt waren, waren we een van de weinigen. In de trein liet ik Astrid het cadeautje zien dat ik voor Paulus had gekocht en had vervolgens erg veel moeite om deze weer in de verpakking terug te krijgen. Nadat we allebei een uur hadden zitten puzzelen hebben we het toch maar opgegeven. (Rara, wat zou het zijn? ;-) ) De overstap hier was goed te doen, de trein stond precies klaar toen we de trap opliepen dus tegen kwart over zeven waren we in Venlo en hadden we een kwartiertje om voor Astrid een kaartje terug te kopen en hadden we ruim op tijd de intercity terug naar Delft. Waarvan met name de laatste anderhalf uur erg lang duurde, omdat je het dan echt wel hebt gehad. Dus tegen half tien konden we afscheid nemen en met de tram naar huis, waar Ruben al thuis was van zijn late dienst.