Vormselweekend

Om negen uur 's-ochtends verzamelden we bij de Adelbertkerk om te vertrekken richting Apeldoorn. Met nog een half slaperig hoofd was ik echter vergeten welke kerk het was, dus na een rondje kerken kwam ik er achter dat het ging om de Adelbertkerk. Toen ik daar aankwam waren mijn achterwielen flink aan het roken, waardoor een vader voor mij ging rijden en ik kon wachten op de pechhulpdienst. Deze kwam gelukkig vrij snel en er bleek iets mis te zijn met de remmen die vastgevroren zouden zijn en daardoor zijn gaan roken, waarna ik al snel achter de rest aan kon rijden en niet veel gemist had. Nadat de kamers waren verdeeld en het inleidingspraatje was gehouden konden we lunchen en deden we een soort ganzenbordspel met opdrachten om de kennis die ze het afgelopen jaar hadden gedaan op te frissen. Daarna was er tijd om even iets voor jezelf te doen; wat er op neer kwam dat bijna iedereen ging voetballen en van de zon te genieten.

Na de vrije tijd was er een creatief programma waarbij zeven voetstappen werden gemaakt die in het teken stonden van de zeven gaven van de heilige geest. In groepjes van 2 / 3 vormelingen gingen ze aan de slag om een soort van collage te maken met betrekking tot kennis, wijsheid, liefde, ontzag etcetera. Als ze klaar waren mochten ze op een vel gaan opschrijven waar ze zouden staan op het moment dat ze net zo oud waren als de gemiddelde leeftijd van hun ouders. Hier waren ze al heel snel mee klaar, terwijl het lasagne opwarmen iets langer duurde dan verwacht dus Jose ze mee nam naar buiten voor het meditatiepad. Toen ze terugkwamen konden ze direct aan tafel waar ze konden kiezen uit spaghetti of lasagne en waren er verse salades.

Na het eten moest de afwas gedaan worden en hadden ze weer de tijd voor zichzelf totdat we tegen negen uur vertrokken met de fakkels richting het kerkje op de natuurbegraafplaats. Ondanks dat ik er vorig jaar ook al was geweest vond ik het weer zeer bijzonder om daar te mogen zijn. De korte viering vond ik ook zeer inspirerend. Daarna volgde een tocht door het bos en over de hei, die best donker was omdat het nu veel donkerder was dan een jaar geleden, toen het weekend in mei was. De tocht duurde vrij lang, zodat toen we terug over de snelweg waren eerst een flinke pauze hebben gehad waarna we door liepen terug naar het klooster waar we logeerden, waar Jose al voor broodjes met worst had gezorgd en we een film konden kijken. Omdat ik de volgende ochtend door zou gaan op vakantie, ben ik die nacht relatief op tijd naar bed gegaan en sliep ik in de aparte vleugel zodat ik niet wakker zou worden van de vormelingen.

De volgende ochtend was iedereen lekker chagrijnig en niet wakker bij het ontbijt, ondanks dat toch iedereen op bed heeft gelegen. Na het ontbijt kon iedereen inpakken voordat we een gezamenlijke viering hadden met brood dat we zelf hadden gebakken. Na de viering werd er nog een spel gedaan buiten en werd het brood gesmeerd voor een picknicklunch. Op dat moment werd ik opgehaald en reden mijn ouders terug om de vormelingen thuis te brengen.