Jungletocht, tempels klimmen, skywalk en zwemmen

Dag 16.

Om half vier dacht ik dat de wekker ging, omdat ik echt nog geen zin had om op te staan bleef ik nog een kwartier wakker tot ik opstond om te kijken hoe laat het precies was en bleek dat ik nog een uur!!! de tijd had om te slapen. Achteraf hoorde ik dat er vuurwerk was afgestoken en dat ik daar wakker van was geworden en dacht dat het de wekker was. De bus was vanochtend versierd met balonnen voor de verjaardag van Gerrit.

Waarna we vlug op pad gingen; iedereen was lekker rustig en chagrijnig zo vroeg in de morgen. Dus was het lekker stil in de bus, vanwege het donker en de mist was er ook niet veel te zien. De reden van dit vroege opstaan was om de zonsopgang vanaf tempel IV in de mayastad Tikal te bekijken en het ontwaken van de jungle met alle dierengeluiden. Hiervoor was het echter te mistig, dus deden we het rustig aan met wat koffie en het kopen van de kaartjes. Dit was even moeilijk met geld zodat niemand overhield of tekort kwam. Zelf moest ik bijlenen omdat de pinautomaat mijn pas niet herkende en dus geen geld had.

In het park namen we verkorte routes langs een tweeling tempelgroep en daarna naar tempel IV. Dit was best gaaf dwars door de jungle, waarbij de gids ons uitleg gaf over de geneeskrachtige werking van bepaalde boomsoorten. Het mooie was ook dat je overal heuveltjes zag en goed kon inleven hoe de archeoligen alles gevonden moeten hebben. Bij tempel IV (een van de meest spectaculaire tempels vanwege het uitzicht over de jungle) begonnen we aan de enorme klim naar boven. In de loop der tijd was er een houten trap gebouwd met 164 treden naar de top van de tempel. De traditionele trap was namelijk nog onder het mos bedekt. Het uitzicht viel behoorlijk tegen vanwege de mist. Het enige wat we zagen was een toekan die in de dichtstbijzijnde boom zat. We zijn nog even blijven zitten, maar de mist bleef hangen dus zijn we toch maar naar beneden gegaan om eventueel later terug te komen. Vervolgens gingen we via nog wat andere tempels waar de gids helaas maar weinig over kon vertellen en dan vaak zijn eigen interpretatie gaf. Dus toen we bij de laatste tempel waren en ik Andre zag ben ik met hem op stap gegaan naar de Grand Plaza waar we de noord acropolis hebben beklommen. Dit was nog best een klimtocht met twintig tempels die over elkaar heen waren gebouwd. Vanaf hier had je een goed uitzicht op de plaza en zagen we de rest op een andere tempel. Omdat ik toch nog graag het uitzicht wou zien, zijn we helemaal teruggelopen (het zijn nog best pittige afstanden tussen de tempelcomplexen) terwijl het toch steeds warmer werd. Na voorzien te zijn van chips en koel water begonnen we aan poging twee. Dit was nog best pittig nu het zo warm was en we al flink wat kilometers hadden afgelegd en geklommen. Maar het uitzicht was het absoluut waard; je kon kilometers ver kijken over de jungle en zag de toppen van een paar andere tempels boven de bomen uitsteken (gemiddeld vijftig meter hoog). Daarna was het in een supersnel tempo terug lopen naar de ingang (toch ongeveer vier kilometer) in een half uur! We waren vijf over twaalf bij de entree maar zagen hier nog niemand. Ook bij de tempel hadden we ze nog niet gezien, gelukkig zagen we Josefine en Laura bij de winkeltjes. Want we waren even bang dat ze een andere entree bedoelden.

Toen we weer compleet waren gingen we met de bus verder. Het was mogelijk om hier in de jungle aan canopy of een skywalk te doen; diegene die de canopy wouden doen hadden er echter geen behoefte meer aan en voor de skywalk waren alleen Marcel en ik nog geintresseerd. Dit zou een stukje buiten de entree van het park zijn, wat in de praktijk een uur rijden was, vlakbij Flores wat op zich wel fijn was, want we moesten vanaf hier zelf vervoer terug regelen. Nadat we hadden betaald (was even passen en meten net amerikaanse dollars en quetzales) konden we even zitten voor de lunch. De broodjes gebraden kip werden vers gemaakt en waren erg lekker. Na de lunch werd ons de weg gewezen naar de eerste twee bruggen die slechts een paar meter boven de grond hingen. We hadden een eigen gidsje meegekregen met de familienamen van een paar bomen die we zouden tegenkomen, dus konden het lekker op eigen tempo doen. Na de tweede brug begonnen we aan een enorme klim de heuvel op door tropisch regenwoud heen, de luchtvochtigheid was hier ook erg hoog en het was lekker warm. Het voelde bijna zoals in tropicana. Bovenaan de berg kwamen we de derde hangbrug tegen die lekker lang was en naar de volgende heuveltop ging. Toen we er op stonden zagen we de bomen onder ons ritselen en dachten we dat er apen zaten. Tot ik doorhad dat er een touw vanaf de hangbrug in verbinding stond met de bomen, en we het dus zelf waren. Hier haalden we ook de groep amerikanen in die we aan het begin hadden gezien. De derde hangbrug was een stuk langer en hing mooi boven de bomen zodat je lekker ver kon kijken. Na de vijfde hangbrug kon je omhoog klimmen naar de hoogste heuveltop waarvan je een schitterend uitzicht had over de heuvels en jungle heen. We konden zelfs het Peten Itza lake zien. Ze hadden hier ook hangmatten opgehangen die er om vroegen om uitgeprobeerd te worden. Van de man die water verkocht moest ik in de roze gaan liggen waarna hij me ging schommelen. Dit lag echt ontzettend relaxed; ik was ook meteen van mijn vermoeidheid af (zes uur jungletocht en tempels beklimmen en daarna nog anderhalf uur heuvels beklimmen, in de warmte is best goed voor je conditie). He leek een beetje op wat bereikt wordt met floating; waarbij een half uurtje gelijk staat aan acht uur slaap. Na wat rust gingen we verder naar de zesde en laatste brug die de hele vallei overspande en dus het langste was. Hier kon je ook heel goed de brulapen onder je horen. Tegen half vijf waren we klaar met de tocht en kwamen we via de vallei terug naar de entree waar we nog een biertje bestelden om te wachten op de taxi. Terwijl ik me weer had genesteld in een hangmat had Marcel al een taxi geregeld en mochten we het biertje meenemen. Onderweg stopten we nog bij een pinautomaat zodat we geld hadden om de chauffeur te betalen en het eten en drinken voor de laatste avond in Guatemala.

Tegen vijf uur waren we terug in het hotel waar ik Laura tegenkwam die net ging zwemmen dus ik me ook ging omkleden. Ik had echt een douche nodig en als ik zou gaan liggen, was ik bang in slaap te vallen terwijl we vanavond nog een feestje te vieren hadden. Het water in het zwembad was erg koud, maar wel erg verfrissend en na een paar baantjes merk je er niets meer van. Josefine kwam ook nog gezellig het water in. Na een paar baantjes had ik het wel gezien en ging ik even liggen. De lucht begon echter allemaal roze kleuren aan te nemen nu de zon onder ging. Omdat Laura hier nog een foto van wou hebben ging ik haar halen en me vlug omkleden, zodat ik ook nog een paar mooie foto's kon maken. Voor de rode lucht en onderzakken van de zon was ik net te laat maar van de lucht kon je ook nog mooie foto's maken.

Daarna was het alweer verzamelen voor het eten, weer bij hetzelfde restaurant, maar in een andere prive ruimte. Nadat we hadden gegeten was er weer taart, en had Marcel een fles tequila aan laten rukken, die natuurlijk op traditionele wijze in een keer achterover werd geslagen. Daarna kwamen de pinata's tevoorschijn en mochten ze allebei er op los slaan. Dit was echt grappig om te zien, vooral als de pinata na een rake klap alle kanten opvloog. De grond lag nu helemaal bezaaid met snoep, dat snel werd verzameld waarna we nog een glaasje rum van het huis kregen. Dat tikte wel flink aan, dus in plaats van nog ergens wat te gaan drinken (helaas maar weinig van het dorpje zelf ervaren) nog even met Josefine en Laura de laatste quetzales gaan uitgeven, waaronder een hele lekkere hangmat voor thuis in de tuin. Nadat we ook nog ontbijt hadden gehaald gingen we de tassen inpakken en naar bed.